-
41.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
42.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
43.《水调歌头·岭峤转和气》 宋·徐鹿卿
岭峤转和气,英簜挟新凉。
登车搅辔慷慨,风采肃台纲。
第一澄清官府,次第咨询民瘼,馀事到囷仓。
谨勿养稂莠,莠盛稻苗伤。 -
44.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
45.《祷雨应时喜而联句》 宋·石元规
何心慰黎民,山川朝出云。
精诚动天地,丹恳在词文。
南亩苗初槁,西郊雨已纷。
林峦添郁郁,草木共欣欣。 -
46.《越问·舟楫》 宋·孙因
越人生长泽国兮,其操舟也若神。
有习流之二千兮,以沼吴而策勋。
寻笠泽以潜涉兮,北渡淮而会盟。
擅航乌之长技兮,水犀为之逡巡。 -
47.《云安监劝学诗》 宋·王日翚
云安古汤谿,□□□□滨。
无室不盐烟,无民不樵薪。
士子独希少,锥刀事艰辛。
我因沿檄来,暇日聊咨询。 -
48.《吴刺史庙》 宋·王应麟
城西有祠临水涘,翠松列植路如砥。
问之耆老此为谁,唐大历中吴刺史。
刺史为民开陂湖,故迹犹传堰九里。
年很小鼓报丰穰,决渠为雨润泽美。 -
49.《拟古》 宋·于石
东篱有佳菊,埋没野草傍。
草蔓日以滋,菊苗日以荒。
生意几欲息,菊短草何长。
深秋严霜下,百草不复芳。
采采东篱花,澹然发幽香。
万物各有时,盛衰固其常。
荣华不足恃,穷困果何伤。 -
50.《拜于湖张状元墓留题》 宋·朱旷
瘦马踏乱山,盘折度村坞。
处处花柳明,耕锄遍垅亩。
麦苗见肤寸,拳屈方出土。
乃知去夏旱,布种坐迟暮。 -
51.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
52.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
53.《桄榔杖寄张文潜一首时初闻黄鲁直迁黔南范淳》 宋·苏轼
睡起风清酒在亡,身随残梦两茫茫。
江边曳杖桄榔瘦,林下寻苗荜拨香。
独步倘逢勾漏令,远来莫恨曲江张。
遥知鲁国真男子,独忆平生盛孝章。 -
54.《元修菜》 宋·苏轼
彼美君家菜,铺田绿茸茸。
豆荚圆且小,槐芽细而丰。
种之秋雨余,擢秀繁霜中。
欲花而未萼,一一如青虫。 -
55.《元修菜(并叙)》 宋·苏轼
菜之美者,有吾乡之巢,故人巢元修嗜之,余亦嗜之。
元修云:使孔北海见,当复云吾家菜耶?因谓之元修菜。
余去乡十有五年,思而不可得。
元修适自蜀来,见余于黄,乃作是诗,使归致其子,而种之东坡之下云。 -
56.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
57.《过兰亭有感》 元·王冕
东晋风流安在哉?烟岚漠漠山崔嵬。
衰兰无苗土花盛,长松落雪孤猿哀。
满地斜阳似无主,昏风不独黄鹂语。
当时诸子已寂寥,真本兰亭在何许?欹檐老树缘女萝,崩崖断壁青相磨。 -
58.《琅邪山》 宋·王禹偁
连袤复迢嶢,峰峦架泬寥。
流名自东晋,积翠满南谯。
洞碧通仙界,溪明润药苗。
古台临海日,绝顶见江潮。 -
59.《恭和御制赐史浩古诗》 宋·周必大
粤从三代还,岁月过千{左礻右冀}。
时岂无贤君,道未契寰旨。
煌煌唐太宗,勋业在所喜。
寇攘既扫除,蛮貊毕至止。 -
60.《赠二苏公》 宋·陈师道
岷峨之山中巴江,桂椒柟栌枫柞樟。
青金黄玉丹砂良,兽皮鸟羽不足当。
异人间出骇四方,严王陈李司马扬。
一翁二季对相望,奇宝横道骥伏箱。