-
1.《春山三朅来》 唐·李涉
钓鱼朅来春日暖,沿溪不厌舟行缓。
野竹初栽碧玉长,澄潭欲下青丝短。
昔人避世兼避雠。 -
2.《宿州河亭书事》 宋·梅尧臣
远泛千里舟,暂向郊亭泊。
观物趣无穷,适情吟有托。
林中鸦舅狞,席上蝇虎攫。
雨久草苗盛,田芜瓜蔓弱。 -
3.《续十虫吟4》 宋·舒岳祥
虫有齧菊羊,齧脑脑则死。
不谓食且尽,细察理不尔。
微躯细於蝇,玄甲而利嘴。
顶上一粟红,鲜明大如虮。 -
4.《故相国苗公挽歌》 唐·钱起
灞陵谁宠葬,汉主念萧何。
盛业留青史,浮荣逐逝波。
陇云仍作雨,薤露已成歌。
凄怆平津阁,秋风吊客过。 -
5.《太和戊申岁大有年诏赐百寮出城观稼谨书盛事以俟采诗》 唐·白居易
清晨承诏命,丰岁阅田闾。
膏雨抽苗足,凉风吐穗初。
早禾黄错落,晚稻绿扶疏。
好入诗家咏,宜令史馆书。
散为万姓食,堆作九年储。
莫道如云稼,今秋云不如。 -
6.《寄全汝盛》 明·魏时敏
久旱村园豆麦焦,凿池引水灌田苗。
篱疏野竹横窗户,潮满春帆碍浦桥。
酌酒不愁无苜蓿,挥毫深喜有芭蕉。
人生适意应如此,莫怪渊明懒折腰。 -
7.《仲夏愆雨穉苗告悴辄按先帝诏书总龙请雨兼祷》 宋·宋祁
盛夏挟骄阳,于以构炎熯。
歊尘坌盖,烈御煽云汉。
稻颖茁然秀,涸流不胜灌。
田畯卹岁功,释耒共愁叹。 -
8.《郊庙歌辞·享章怀太子庙乐章·武舞作》 唐·佚名
绿林炽炎历,黄虞格有苗。
沙尘惊塞外,帷幄命嫖姚。
七德干戈止,三边云雾消。
宝祚长无极,歌舞盛今朝。 -
9.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
10.《行路难五首》 唐·贺兰进明
君不见岩下井,百尺不及泉。
君不见山上苗,数寸凌云烟。
人生赋命亦如此,何苦太息自忧煎。