-
1.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
2.《送友人南归》 唐·王维
万里春应尽,三江雁亦稀。
连天汉水广,孤客郢城归。
郧国稻苗秀,楚人菰米肥。
悬知倚门望,遥识老莱衣。 -
3.《渭川田家》 唐·王维
斜阳照墟落,穷巷牛羊归。
(斜阳 一作:光)
野老念牧童,倚杖候荆扉。
雉雊麦苗秀,蚕眠桑叶稀。
田夫荷锄至,相见语依依。
即此羡闲逸,怅然吟式微。 -
4.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
5.《偈》 宋·释景深
火里灵苗秀,无根偏界生。
诸人如体悉,千里共途行。 -
6.《江西壬辰秋大旱饥临江守王幼学监簿极力救民》 宋·戴复古
恳切金章奏,精诚玉帝知。
稻粱民性命,丰歉国安危。
苗秀方成实,雨来还及时。
人能合天意,天亦顺人为。 -
7.《万年春·缘甚修持》 元·马钰
缘甚修持,风仙钓出侵云构。
灵苗秀。
斡运真母。
非是调羹手。
小过谁无,语失当缄口。
班行后。
怎生依旧。
除是随风走。 -
8.《答冯鲁秀才》 唐·韦应物
晨坐枉琼藻,知子返中林。
澹然山景晏,泉谷响幽禽。
仿佛谢尘迹,逍遥舒道心。
顾我腰间绶,端为华发侵。
簿书劳应对,篇翰旷不寻。
薄田失锄耨,生苗安可任。
徒令惭所问,想望东山岑。 -
9.《答冯鲁秀才》 唐·韦应物
晨坐枉琼藻,知子返中林。
澹然山景晏,泉谷响幽禽。
仿佛谢尘迹,逍遥舒道心。
顾我腰间绶,端为华发侵。
簿书劳应对,篇翰旷不寻。
薄田失锄耨,生苗安可任。
徒令惭所问,想望东山岑。 -
10.《梁州对雨怀麹二秀才,便呈麹大判官时疾赠余新诗》 唐·岑参
江上云气黑,gg山昨夜雷。
水恶平明飞,雨从嶓冢来。
濛濛随风过,萧飒鸣庭槐。
隔帘湿衣巾,当暑凉幽斋。