-
1.《雨中示邻里》 宋·陆游
寒风吹细雨,白昼见日罕。
经旬废读书,天岂成我嬾?比邻各无聊,会面苦不款。
未尝烧茶铛,而况把酒碗。
高谈极奇趣,散去意亦满。
痴点未易名,要是工用短。 -
2.《送张巨山》 宋·朱翌
天方六月暑,君有千里行。
相从苦不款,惜别难为情。
发轸子胥山,落帆石头城。
火云午尤奇,水风晚更清。 -
3.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
4.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
5.《旅兴(四十首)》 明·刘基
大火没西南,昼短宵已长。
志士郁慷慨,老年怨凄凉。
萧萧草虫鸣,肃肃苍隼扬。
物情各有定,人意苦不常。 -
6.《九月一日晨起风物凄然不胜怀远之思作五首寄》 宋·赵蕃
姨母比苦胫,涉秋今若何。
音书君定密,离苦我何多。
凫舄思文瑞,灯窗想骥和。
何以俱款集,未厌数经过。 -
7.《赠妇诗》 两汉·秦嘉
皇灵无私亲,为善荷天禄。
伤我与尔身,少小罹茕独。 -
8.《同吕判官从哥舒大夫破洪济城回登积石军多福七级浮图》 唐·高适
塞口连浊河,辕门对山寺。
宁知鞍马上,独有登临事。
七级凌太清,千崖列苍翠。
飘飘方寓目,想像见深意。 -
9.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
10.《江夏赠韦南陵冰》 唐·李白
胡骄马惊沙尘起,胡雏饮马天津水。
君为张掖近酒泉,我窜三色九千里。
(三色 一作:三巴)
天地再新法令宽,夜郎迁客带霜寒。