-
121.《虞美人·虞美人》 宋·王安石
虞美人,态浓意远淑且真。
同辇随君侍君侧,六宫粉黛无颜色。
楚歌四面起,形势反苍黄。
夜闻马嘶晓无迹,蛾眉萧飒如秋霜。 -
122.《双调·夜行船》 元·马致远
百岁光阴如梦蝶,重回首往事堪嗟。
今日春来,明朝花谢。
急罚盏夜阑灯灭。 -
123.《点绛唇·海上归来》 元·谢应芳
海上归来,鬓毛枯似经霜草。
薄田些少。
茅屋园池小。
三子犁锄,三妇供萍藻。
村居好。
兔园遗稿。
是我传家宝。 -
124.《夜归》 明·袁凯
黑风漫天天雨汁,海水荡潏如山立。
沙头旧屋四角崩,草茅无人不收拾。
此时归来夜将半,短衣无绵满身湿。
西邻灯火唤不应,饭冷欲食何由食。 -
125.《赓韵题精舍》 宋·晁子东
数椽茅屋俯清溪,学者盈门所得栖。
地僻任从云聚散,林深不碍日东西。
巍巍道德千年在,凛凛声猷万古齐。
遗像载瞻三太息,一庭烟草有余凄。 -
126.《泊舟》 宋·黄伯厚
片帆寂寞绕孤村,茅屋惊寒半掩门。
行草不成风断雁,一江烟雨正黄昏。 -
127.《送别赵紫芝》 宋·刘正之
夫君落落大雅姿,声名早与贺白驰。
锦囊千首不疗饥,非诗穷人穷乃时。
忆昔闻君未识面,独传句法夸清健。
朅来白下一相逢,倾盖论心曾几见。 -
128.《满江红 己巳二月二十二日游北门,有感》 宋·陆文圭
试检春光,都不在、槿篱茅屋。
荒城外、牯眠衰草,鸦啼枯木。
黄染菜花无意绪,青描柳叶浑粗俗。
忆繁华、不似少年游,伤心目。 -
129.《接笋峰》 宋·邱攀桂
天下名山说武夷,高峰晴树碧云齐。
望穷石鼎疑无地,行到山根却有梯。
茅屋成村多卜隐,草书悬壁半留题。
几时扫断红尘路,一叶渔舟九曲溪。 -
130.《即事》 宋·舒岳祥
麦熟南风挂衲畦,山禽快活晓来啼。
中分草色柴车路,半压藤花石步豀。
茅屋数家深避马,竹林三里远闻鸡。
荒村得句将谁赠,墙壁还随即事题。 -
131.《酬玉汝》 宋·吴汝弌
日暮云倒飞,苦雨湿茅屋。
奇哉五碎金,青草眠黄犊。
天行贵葆真,心骨迥凡俗。
一尺黄菊花,秋风播芳馥。 -
132.《法相寺可赋亭》 宋·吴时显
尘埃谁复识瞿野,高座风生玉麈谈。
露浥芙蓉心与净,香浮檐卜鼻先参。
杜陵托兴歌茅屋,山谷留情赋草庵。
试叩禅关闻密语,前三三与后三三。 -
133.《乱定到邑》 宋·萧澥
蒙蒙野草自荣华,破屋夹茅人卖茶。
满巷门基带砖石,有时认得故人家。 -
134.《题汪水云诗卷》 宋·萧灼
朔风卷雨东南昏,铜仙泪洒辞吴门。
间关万里踏燕月,埃沙扑面愁人魂。
攜琴早晚随王母,不似瑶池旧歌舞。
南冠岌岌操南音,此意此心千万古。 -
135.《秋雨》 宋·许顗
零雨不出动隔旬,门前秋草长於人。
江湖浩渺欲无岸,锦石最小犹生云。
微阳片月何曾见,只有莓苔昏生砚。
田家黍穗未暇悲,茅屋且为萤火飞。 -
136.《山居苦》 宋·詹中正
未达且穷栖,寂寥难可为。
雪窗灯焰短,茅屋雨声低。
幽砌苔金锁,闲庭草半迷。
江山无限意,时得入新题。 -
137.《村居》 明·陈继儒
青草湖边白石西,花篱茅屋酒帘低。
来来去去双黄鸟,不到浓阴不肯啼。 -
138.《和徐德彰春日杂咏(八首)》 明·陈完
鸥沙十里带平沙,茅屋人家柳半遮。
柔橹呕哑移画舫,轻雷辘走香车。
泉如燕尾清流拆,草似裙腰白路斜。
何处玉钱都化蝶,夜来飞上一林花。
¤ -
139.《题云林画》 明·陈则
落花愁杀未归人,乱后思家梦更频。
纵有溪头茅屋在,也应芳草闭深春。 -
140.《同静泉仲龄二公过南庄邻翁偶谈时事有感》 明·传慧
郭外行应好,香清荷芰风。
到来茅屋下,谈笑竹林中。
径草先秋绿,江云过日红。
眼前不平论,难禁白头翁。