-
121.《送别韩虞部》 宋·王安石
客舍街南初著巾,与君兄弟即相亲。
当年岂意两家子,今日更为同社人。
京洛风尘嗟阻阁,江湖杯酒惜逡巡。
归帆岭北茫茫水,把手何时寂寞滨。 -
122.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
123.《南归阻雪》 唐·孟浩然
一作南阳北阻雪
我行滞宛许,日夕望京豫。
旷野莽茫茫,乡山在何处。
孤烟村际起,归雁天边去。
积雪覆平皋,饥鹰捉寒兔。
少年弄文墨,属意在章句。
十上耻还家,徘徊守归路。 -
124.《哨遍·池上主人》 宋·辛弃疾
池上主人,人适忘鱼,鱼适还忘水。
洋洋乎,翠藻青萍里。
想鱼兮、无便於此。
尝试思,庄周正谈两事。 -
125.《渔父》 宋·陆游
楚江茫茫新雨霁,残云蹙作鱼鳞细。
老翁短楫去若飞,我欲从之已天际。
从之不可况共语,醉眼知渠轻一世。
直钓去饵五十年,此意宁为得鱼计! -
126.《暑中北窗昼卧有作》 宋·陆游
御疾如治河,但当导之东,下流既有归,自然行地中。
养生如蓺木,培植要得宜,常使无夭伤,自有干云时。
我少本多疾,屡亦频危殆,皇天实相之,警告意有在。
中年弃嗜欲,晚岁节饮食,中坚却外慕,魔盛有定力。 -
127.《故蜀别苑在成都西南十五六里梅至多有两大树》 宋·陆游
昔年曾赋西郊梅,茫茫去日如飞埃。
即今衰病百事嬾,陈迹未忘犹一来。
蜀王故苑犁已遍,散落尚有千雪堆。
珠楼玉殿一梦破,烟芜牧笛遗民哀。 -
128.《松滋小酌》 宋·陆游
西游六千里,此地最凄凉。
骚客久埋骨,巴歌犹断肠。
风声撼云梦,雪意接潇湘。
万古茫茫恨,悠然付一觞。 -
129.《夜闻雨声》 宋·陆游
高檐夜雨泻淋浪,起拥寒衾旋炷香。
春事岂堪频破坏,客愁不可复禁当。
长缾磊落输郫酿,轻骑联翩报海棠。
著意物华君莫笑,世间得丧更茫茫。 -
130.《泛湖上云门》 宋·陆游
三百里湖秋渺然,是间可以著钓船。
浩歌暮过石帆下,烂醉夜泊樵风边。
茫茫沙月忽侧堕,袅袅山气时孤骞。
冥鸿远举谢斯世,白鸥自放全其天。
幽栖幸脱市朝械,捷径那著功名鞭。
人生各自适意耳,稷禹巢许知谁贤? -
131.《携瘿尊醉梅花下》 宋·陆游
楠瘿作尊容斗许,拥肿轮囷元媚妩;肯从放翁来住山,谁云置身不得所?山房寂寞久不饮,作意欲就梅花语。
我病鲜欢花更甚,日暮凄凉泣残雨。
人生万事云茫茫,一醉常恐俗物妨,正须仙人冰雪肤,来伴老子铁石肠。
花前起舞花底卧,花影渐东山月堕。 -
132.《第一百九十三》 宋·文天祥
蝮蛇暮偃蹇,猛虎凭其威。
其宰意茫茫,六合人烟稀。 -
133.《保州道中》 宋·文天祥
昨日渡滹沱,今日望太行。
白云何渺渺,天地何茫茫。
落叶混西风,黄尘昏夕阳。
牛车过不住,毡屋行相望。 -
134.《崔镇驿》 宋·文天祥
万里中原役,北风天正凉。
黄沙漫道路,苍耳满衣裳。
野阔人声小,日斜驹影长。
解鞍身似梦,游子意茫茫。 -
135.《秋怀 其十》 元·王冕
东篱有佳菊,不比春兰芳。
繁霜毒万卉,敷荣自弥章。
云胡靖节后,古意俱茫茫。
但见三径草,寂寞凄余香。 -
136.《咏史》 清·龚自珍
宣室今年起故侯,衔兼中外辖黄注。
金銮午夜闻乾惕,银汉于寻泻豫州。
猿鹤惊心悲皓月,鱼龙得意舞高秋。
云梯关外茫茫路,一夜吟魂万里愁。 -
137.《四民诗其四·商》 宋·范仲淹
尝闻商者云,转货赖斯民。
远近日中合,有无天下均。
上以利吾国,下以藩吾身。
周官有常籍,岂云逐末人。 -
138.《望海潮·彩筒角黍》 宋·无名氏
彩筒角黍,兰桡画舫,佳时竟吊沅湘。
古意未收,新愁又起,断魂流水茫茫。
堪笑又堪伤。
有临皋仙子,连璧檀郎。 -
139.《送王推官赴官谯阳》 明·高启
久治乱所伏,国家失其防。
初如决洪流,拱手遍四方。
频年劳訏谟,欲补千百疮。
子为京师客,忠愤何慨慷。 -
140.《寄余左司》 明·高启
何处吹愁角一声,大江东岸吕蒙营。
天随流水茫茫去,月共长庚耿耿明。
虏意有图秋暂息,客魂无定夜还惊。
欲陪酾酒楼船坐,借问风潮早晚平。