-
1.《童趣》 清·沈复
余忆童稚时,能张目对日,明察秋毫,见藐小之物必细察其纹理,故时有物外之趣。
夏蚊成雷,私拟作群鹤舞于空中,心之所向,则或千或百,果然鹤也;昂首观之,项为之强。
又留蚊于素帐中,徐喷以烟,使之冲烟而飞鸣,作青云白鹤观,果如鹤唳云端,为之怡然称快。
余常于土墙凹凸处,花台小草丛杂处,蹲其身,使与台齐;定神细视,以丛草为林,以虫蚁为兽,以土砾凸者为丘,凹者为壑,神游其中,怡然自得。 -
2.《玩春因寄冯卫二补阙戏呈李益(时君与李新除侍御史)》 唐·卢纶
掖垣春色自天来,红药当阶次第开。
萱草丛丛尔何物,等闲穿破绿莓苔。 -
3.《题赵松雪关北小景图》 元·王冕
小草丛丛出浅沙,坐歌无奈画图何。
长藤挂树春风少,老石敛云秋色多。
客子淡然忘岁月,王孙徒尔忆山河。
荒烟落日居庸道,几见毡车白马驮。 -
4.《重阜崔嵬行》 宋·释文珦
重阜何崔嵬,遥瞻北邙路。
旷野无人居,高低尽丘墓。
不知古与新,落落似棋布。
下有荒草丛,上有白杨树。 -
5.《识时梅歌》 宋·谢琎
寇至人远避,寇退人复归。
归来寻旧址,草芜迷荒基。
哀哉住傍梅,清梦常相依。
可怜岁寒心,能识存亡机。 -
6.《句》 唐·牛僧孺
但愁封寄去,魔物或惊禅。
(《赠白乐天筝》)
惟羡东都白居士,年年香积问禅师。
(《赠白》,下同)
不是道公狂不得,恨公逢我不教狂。
地瘦草丛短。
求人气色沮,凭酒意乃伸。 -
7.《定西番》 唐·韦庄
挑尽金灯红烬,人灼灼,漏迟迟,未眠时。
斜倚银屏无语,闲愁上翠眉。
闷杀梧桐残雨,滴相思。
芳草丛生缕结,花艳艳,雨濛濛,晓庭中。
塞远久无音问,愁销镜里红。
紫燕黄鹂犹至,恨何穷。 -
8.《清平乐》 宋·毛滂
重芳叠秀。
风约仙云皱。
椿不争年松与寿。
共出皇家忠孝。
仁深枯冷皆蒙。
托根不倚东风。
日照恩光万里,暖生塞草丛中。 -
9.《酹江月(子庆母八十)》 宋·熊大经
人生八十,自儿时祝愿,这般年数。
滴露研朱轻点笔,个个眉心丹字。
萱草丛边,梅花香里,真有人如此。
红颜青鬓,儿时依旧相似。 -
10.《西庵晚步》 宋·洪咨夔
荷披菰折似秋严,茀草丛中菊露尖。
只有木犀荒不得,媻跚勃窣上亭檐。 -
11.《常山道中》 宋·白玉蟾
既雨山色晴转佳,望洋雪色脂麻花。
白云无边鸟声暮,目断远水明残霞。
流萤飞出衰草丛,宿鹊走上枯松丫。
行人路上暗回首,月下独对溪头沙。 -
12.《杭州杂诗和林石田》 宋·汪元量
天目丝丝雨,江头翦翦风。
鼓鞞千艇合,刁斗万家同。
金马怜焦土,铜驼压草丛。
杞天愁欲堕,黑入太阴中。 -
13.《龙安院》 宋·陈岩
蔓草丛生伴棘薪,古藤直上绕松身。
寺前寺后清幽处,山鸟飞来不避人。 -
14.《魏氏园林人赋一物得秋亭萱草》 唐·陈子昂
昔时幽径里,荣耀杂春丛。
今来玉墀上,销歇畏秋风。
细叶犹含绿,鲜花未吐红。
忘忧谁见赏,空此北堂中。 -
15.《对萱草》 唐·韦应物
何人树萱草,对此郡斋幽。
本是忘忧物,今夕重生忧。
丛疏露始滴,芳馀蝶尚留。
还思杜陵圃,离披风雨秋。 -
16.《东归留题太常徐卿草堂(在蜀)》 唐·岑参
不谢古名将,吾知徐太常。
年才三十馀,勇冠西南方。
顷曾策匹马,独出持两枪。
虏骑无数来,见君不敢当。 -
17.《范公丛竹歌》 唐·岑参
世人见竹不解爱,知君种竹府城内。
此君托根幸得地,种来几时闻已大。
盛暑翛翛丛色寒,闲宵槭槭叶声干。 -
18.《江草歌送卢判官》 唐·皇甫冉
江皋兮春早,江上兮芳草。
杂蘼芜兮杜蘅,作丛秀兮欲罗生。
被遥隰兮经长衍,雨中深兮烟中浅。 -
19.《省试风光草际浮》 唐·刘禹锡
熙熙春景霁,草绿春光丽。
的历乱相鲜,葳蕤互亏蔽。
乍疑芊绵里,稍动丰茸际。
影碎翻崇兰,浮香转丛蕙。
含烟绚碧彩,带露如珠缀。
幸因采掇日,况此临芳岁。 -
20.《蓝溪元居士草堂》 唐·孟郊
市井不容义,义归山谷中。
夫君宅松桂,招我栖蒙笼。
人朴情虑肃,境闲视听空。
清溪宛转水,修竹徘徊风。