-
41.《宿楚国寺有怀》 唐·赵嘏
风动衰荷寂寞香,断烟残月共苍苍。
寒生晚寺波摇壁,红堕疏林叶满床。
起雁似惊南浦棹,阴云欲护北楼霜。
江边松菊荒应尽,八月长安夜正长。 -
42.《送惟一游清凉寺》 唐·贾岛
去有巡台侣,荒溪众树分。
瓶残秦地水,锡入晋山云。
秋月离喧见,寒泉出定闻。
人间临欲别,旬日雨纷纷。 -
43.《马嵬佛寺》 唐·温庭筠
荒鸡夜唱战尘深,五鼓雕舆过上林。
才信倾城是真语,直教涂地始甘心。
两重秦苑成千里,一炷胡香抵万金。
曼倩死来无绝艺,后人谁肯惜青禽。 -
44.《鸿胪寺有开元中锡宴堂楼台池沼雅为胜绝荒凉…成四十韵》 唐·温庭筠
明皇昔御极,神圣垂耿光。
沈机发雷电,逸躅陵尧汤。
西覃积石山,北至穷发乡。
四凶有獬豸,一臂无螳螂。 -
45.《和袭美虎丘寺西小溪闲泛三绝》 唐·陆龟蒙
树号相思枝拂地,鸟语提壶声满溪。
云涯一里千万曲,直是渔翁行也迷。
荒柳卧波浑似困,宿云遮坞未全痴。
云情柳意萧萧会,若问诸馀总不知。
每逢孤屿一倚楫,便欲狂歌同采薇。
任是烟萝中待月,不妨欹枕扣舷归。 -
46.《和袭美虎丘寺西小溪闲泛三绝》 唐·陆龟蒙
树号相思枝拂地,鸟语提壶声满溪。
云涯一里千万曲,直是渔翁行也迷。
荒柳卧波浑似困,宿云遮坞未全痴。
云情柳意萧萧会,若问诸馀总不知。
每逢孤屿一倚楫,便欲狂歌同采薇。
任是烟萝中待月,不妨欹枕扣舷归。 -
47.《登瓦棺寺阁》 唐·罗隐
下盘空迹上云浮,偶逐僧行步步愁。
暂憩已知须用意,渐来争忍不回头。
烟中树老重江晚,铎外风轻四境秋。
懒指台城更东望,鹊飞龙斗尽荒丘。 -
48.《过清凉寺王导墓下》 唐·唐彦谦
江左风流廊庙人,荒坟抛与梵宫邻。
多年羊虎犹眠石,败壁貂蝉只贮尘。
万古云山同白骨,一庭花木自青春。
永思陵下犹凄切,废屋寒风吹野薪。 -
49.《过清凉寺王导墓下》 唐·唐彦谦
江左风流廊庙人,荒坟抛与梵宫邻。
多年羊虎犹眠石,败壁貂蝉只贮尘。
万古云山同白骨,一庭花木自青春。
永思陵下犹凄切,废屋寒风吹野薪。 -
50.《题兴善寺寂上人院》 唐·郑谷
客来风雨后,院静似荒凉。
罢讲蛩离砌,思山叶满廊。
腊高兴故疾,炉暖发馀香。
自说匡庐侧,杉阴半石床。 -
51.《和西江李助副使早登开元寺阁》 唐·陈陶
虚豁登宝阁,三休极层构。
独立天地间,烟云满襟袖。
鳌荒初落日,剑野呈绮绣。
秋槛祝融微,阴轩九江凑。 -
52.《登宝历寺阁》 唐·陈陶
金碧高层世界空,凭蜺长啸八蛮风。
横轩水壮蛟龙府,倚栋星开牛斗宫。
三楚故墟残景北,六朝荒苑断山东。
不堪怀古劳悲笑,安得鹏抟颢气中。 -
53.《江次维舟登古寺》 唐·李中
辍棹因过古梵宫,荒凉门径锁苔茸。
绿阴满地前朝树,清韵含风后殿钟。
童子纵慵眠坏榻,老僧耽话指诸峰。
吟馀却返来时路,回首盘桓尚驻筇。 -
54.《游溧阳下山寺(一作灵泉精舍限韵)》 唐·许坚1
地枕吴溪与越峰,前朝恩锡灵泉额。
竹林晴见雁塔高,石室曾栖几禅伯。
荒碑字没秋苔深,古池香泛荷花白。
客有经年说别林,落日啼猿情脉脉。 -
55.《再游韦曲山寺》 唐·谭用之
鹊岩烟断玉巢欹,罨画春塘太白低。
马踏翠开垂柳寺,人耕红破落花蹊。
千年胜概咸原上,几代荒凉绣岭西。
碧吐红芳旧行处,岂堪回首草萋萋。 -
56.《寄题庐山二林寺》 唐·无可
庐岳东南秀,香花惠远踪。
名齐松岭峻,气比沃州浓。
积岫连何处,幽崖越几重。
双流湓隐隐,九派棹憧憧。 -
57.《题大安寺通禅师院》 唐·贯休
应行诸岳遍,象屣半无纲。
一法寻常说,此机仍未忘。
窗闲藤影老,衲厚瀑痕荒。
寄语迷津者,来兹问不妨。 -
58.《乱后经西山寺》 唐·齐己
松烧寺破是刀兵,谷变陵迁事可惊。
云里乍逢新住主,石边重认旧题名。
闲临菡萏荒池坐,乱踏鸳鸯破瓦行。
欲伴高僧重结社,此身无计舍前程。 -
59.《游溧阳霞泉寺限白字》 唐·许坚2
近枕吴溪与越峰,前朝恩赐云泉额。
竹林晴见雁塔高,石室曾栖几禅伯。
荒碑字没莓苔深,古池香泛荷花白。
客有经年别故林,落日啼猿情脉脉。 -
60.《贺新郎(落星寺)》 宋·黎廷瑞
帆影斜阳里。
与芦花、分风飞过、落星遗此。
瓦老苔荒钟鼓陋,斑剥残碑无几。
想此处、阅人多矣。