-
101.《宿端璧寺》 明·李祯
遗构象王宫,荒凉小邑东。
一灯秋殿闭,孤榻夜窗空。
饥啮床头鼠,愁吟砌下蛩。
萧萧黄叶坠,庭树颤西风。 -
102.《游白云寺》 明·梁有誉
崇岫控越徼,巍镇峙郊甸。
崒峍亿劫余,迢递百里见。
疏岭何岑峭,阳林郁蓊蒨。
峻拟玄天平,俯瞰海日炫。 -
103.《东林寺》 明·林俊
初日上苍凉,峰峦接大荒。
懒云依鸟径,驯虎卧僧廊。
水碧聪明井,灯青慧远堂。
禅心秋共寂,徙倚近香床。 -
104.《游南翔寺追和葛天民韵》 明·南洲法师
白鹤南翔何日返,香云不断春风转。
屋为鳞次枕江安,江作蛇行到门远。
的的明灯金殿寒,沉沉复道长廊晚。
老翁矍铄皓须眉,爱客将迎笑盈面。 -
105.《晚坐弘济寺》 明·阮大铖
古柳参差掩寺门,荆篱石埠自为村。
风严乌榜通菱浦,日落渔炊就荻根。
野月荒荒难辨色,江峰寂寂更何言。
灯前无限浮沉思,销任菰香水鹤喧。 -
106.《四月晦日泛若耶至云门寺以起坐鱼鸟间动摇山》 明·陶望龄
双溪港口泊幽梦,石帆山下朝炊动。
荒村客到松鼠奔,小市人喧竹排重。
我生百事松上针,虽有寸长何所用。
石田千亩云外闲,去采灵芝为君种。 -
107.《游天宁寺》 明·王韦
问年看井幹,结夏闭山门。
路夹双峰起,泉流百道喧。
葡萄缠废栋,蛱蝶舞荒园。
窈窕堪栖隐,逢人未可言。 -
108.《赴慧日寺途中寄缪同知(二首)》 明·雪庐新公
琴水东边海尽头,迷茫烟雾接高秋。
稗荒田野鸡豚少,潮落汀沙鱼鸟稠。
虚市残民茅结宇,空原枯骨草连丘。
重经古寺谈灰劫,转使孤怀增百忧。 -
109.《陈员外奉使西域周寺副席中道别长句》 明·曾棨
汉家郎官头未白,扈从初为两京客。
忽逢天边五色书,万里翩翩向西域。
腰间宝剑七星文,连旌大旆何缤纷。
解鞍夜卧营中月,揽辔朝看陇上云。 -
110.《秋日小病同心石师强至山寺》 明·宗乘
寺门秋竹冷烟扉,石路欹斜在翠微。
领略心情忘我病,寂寥光景见人稀。
欲题古壁花生眼,久坐荒苔藓透衣。
应笑学空多岁月,个中还挂往来机。 -
111.《李杞寺丞见和前篇复用元韵答之》 宋·苏轼
兽在薮,鱼在湖,一入池槛归期无。
误随弓旌落尘土,坐使鞭箠环呻呼。
追胥连保罪及孥,(近屡获盐贼,皆坐同保徙其家。
)百日愁叹一日娱。 -
112.《寒食与器之游南塔寺寂照堂》 宋·苏轼
城南钟鼓斗清新,端为投荒洗瘴尘。
总是镜空堂上客,谁为寂照境中人。
红英扫地风惊晓,绿叶成阴雨洗春。
记取明年作寒食,杏花曾与此翁邻。 -
113.《新渡寺送任仲微》 宋·苏轼
春阴欲落雪,野气方升云。
我游清颍尾,想见翠被君。
古来聚散地,与子复言分。
倦游安税驾,瘦田失归耘。
独宿古寺中,荒鸡乱鸣群。
送子以晓角,幽幽醒时闻。 -
114.《净相寺》 宋·王安石
净相前朝寺,荒凉二十秋。
曾游减劫坏,今遇胜缘修。 -
115.《台城寺侧独行》 宋·王安石
春山撩乱水纵横,篱落荒畦草自生。
独往独来山下路,笋舆看得绿阴成。 -
116.《题郴阳道中一古寺壁二绝》 宋·秦观
门掩荒寒僧未归,萧萧庭菊两三枝。
行人到此无肠断,问尔黄花知不知。 -
117.《题郴阳道中一古寺壁二绝》 宋·秦观
哀歌巫女隔祠丛,饥鼠相追坏壁中。
北客念家浑不睡,荒山一夜两吹风。 -
118.《古寺》 宋·陆游
秋草荒无路,来游感废兴。
残僧仅粥饭,古像冷香灯。
扶病惊重到,题名记昔曾。
自量难笑汝,一叹倚枯藤。 -
119.《春日访客于逆旅及郊寺感而有赋》 宋·陆游
底事经年客帝乡,风光淡沱日初长。
野歌作气老犹壮,花气撩人醒亦狂。
店壁拂麈寻旧字,寺楼极目送斜阳。
告归不过残春事,杜曲桑麻亦未荒。 -
120.《禹寺》 宋·陆游
禹寺荒残钟鼓在,我来又见物华新。
绍兴年上曾题壁,观者多疑是古人。