-
121.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
122.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
123.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
124.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
125.《煮粥行》 清·尤侗
去年散米数千人,今年煮粥才数百。
去年领米有完衣,今年啜粥见皮骨。
去年人壮今年老,去年人众今年少。
爷娘饿死葬荒郊,妻儿卖去辽阳道。 -
126.《湖州行》 清·魏耕
君不见湖州直在太湖东,香枫成林橘青葱。
山川迢迢丽村渚,秋城淡淡遮苍穹。
亭皋百里少荒土,风俗清朴勤桑农。
充肠非独多薯蓣,宴客兼有锦鲤红。 -
127.《题陆贾大夫庙》 宋·梁竑
刘郎辛苦逐秦鹿,尚欲长鞭及马腹。
蛮夷大长梦不惊,海边椎髻乘黄屋。
江淮貔貅始闲暇,忍使驱令渡篁竹。
陆生手持尺二组,唤起老子同分肉。 -
128.《偶成》 宋·汪梦雷
晚望荒城重感嗟,十年行客倦思家。
渚田稻薄无来雁,庭树枝寒少宿鸦。
书为在官长废读,酒因多病久停赊。
何时日暖寻初约,同探疎梅几著花。 -
129.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
130.《吴孙王墓》 宋·杨友夔
阖闾城南荒之捕,昔谁葬者孙豫州。
久无过客为下马,时有牧童来放牛。
居然珍宝出光怪,识者夜见踪共由。
玉环金碗到城市,土花不蚀馀千秋。 -
131.《歙溪道中》 宋·周耕云
行行欲少歇,争奈客途长。
村酒略无味,野花空自香。
几家茅屋小,数亩麦田荒。
何处堪投宿,林梢已夕阳。 -
132.《秋日汴京同马希穆登上方琉璃塔》 明·揭轨
东出榛莽间,宫城何窈窕。
悲凉金故都,秋日荒台沼。
浮屠出苑边,上跨清虚表。
琉璃半莓苔,五色犹皎皎。 -
133.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
134.《赤壁图为胡允中赋》 明·蒲庵禅师
江空水落寒无波,倚天赤壁高嵯峨。
雪堂老苏从二客,携酒夜载扁舟过。
中流扣舷发棹歌,有酒不饮当如何。
鳜鱼三尺鲙白雪,临风细酌金叵罗。 -
135.《重过程孺父》 明·盛鸣世
摇落秦淮上,依然见索居。
客贫亲旧少,家难死生余。
土锉朝烟冷,荒池古木疏。
日斜殊未去,狼籍一床书。 -
136.《己酉新春二首》 明·吴梦旸
自拟今春怀抱开,林扉时复扫荒苔。
沙头鸥鸟休飞去,野外梅花许折来。
多少误人空识字,从容留客不衔杯。
题书遍问诸名胜,肯入庐山般若台。
¤ -
137.《柏坊驿题壁》 明·姚汝循
风雨萧萧滞客程,荒亭独宿峭寒生。
今宵羁思知多少,听尽千山堕叶声。 -
138.《短歌行》 明·赵南星
天回地周,时不我留。
少壮易老,胡为多忧。
有客盈堂,有酒盈觞。
铿钟考鼓,聊为淫荒。 -
139.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
客去室幽幽,服鸟来座隅。
引吭伸两翅,太息意不舒。
吾生如寄耳,何者为吾庐。
去此复何之,少安与汝居。
夜中闻长啸,月露荒榛芜。
无问亦无答,吉凶两何如。 -
140.《书任村马铺》 宋·王安石
儿童系马黄河曲,近岸河流如可掬。
任村炊米朝食鱼,日暮荥阳驿中宿。
投老经过身独在,当时洲渚今平陆。
秫黍冥冥十数家,仰视荒蹊但乔木。
冰盘鱠美客自知,起看白水还东驰。
尔来百口皆年少,归与何人共此悲。