-
61.《再韵谢和章》 宋·刘宰
万灶连营横塞月,委输不继官仓竭。
冠攘虽息尚游魂,胡虏已衰闻蹀血。
赭衣开河深复深,青青蔓草生河险。
岁旱氏饥神乏祀,故老言言徵讖纬。 -
62.《访二陆故居》 宋·林景熙
风流怀二陆,才名动三吴,期人不可作,千载空烟芜。
当时聘俊笔,万象争先驱。
有如明月璧,美价倾鸿都。 -
63.《惠山泉》 宋·林景熙
第二名泉在,深云护石阑。
九峰灵气泄,三伏细流寒。
远脉松长润,余香茗欲残。
荒祠怀陆羽,一掬酹空坛。 -
64.《垂虹桥》 宋·林景熙
地坼东吴海脉连,画桥两跨晴川。
影翻河汉蛟龙国,压江湖螮蝀天。
几处征帆浮日月,四洲谯角隔风烟。
三高远矣荒祠在,一笛阑干夕照边。 -
65.《东湖》 宋·陈杰
重游如隔世,露雨暗池台。
蓬岛又浅水,昆明几劫灰。
苍鹅飞底去,白雁集何来。
万古南州土,荒祠一造哀。 -
66.《晚望浒墅》 宋·方回
太湖晚山雨,白鸟去冥冥。
古冢多无后,荒祠或有灵。
异峰搀石骨,远树耸人形。
兵革已苏息,废田蒲稗青。 -
67.《梧桐岭》 宋·方回
飞石危如坠,枯桐死不春。
雾深云有虎,茅动故愁人。
破屋潜饥妪,荒祠画怪神。
步行牵瘦马,背汗浃寒身。 -
68.《舟次樗蒱庙》 宋·黄庚
短棹冲寒过浦东,扁舟一叶载诗翁。
断烟流水残云外,古木荒祠夕照中。
吟罢小楼何处笛,酒醒孤枕半江风。
潮生潮落朝还暮,堪叹人生自转蓬。 -
69.《九日过介之推庙》 宋·李复
荒祠久零落,秋日故山阿。
椒菊持新奠,龙蛇忆旧歌。
论功嗟晋粟,流怨动汾波。
千岁遗灵在,乡民禁火多。 -
70.《景龙四年春祠海》 唐·宋之问
肃事祠春溟,宵斋洗蒙虑。
鸡鸣见日出,鹭下惊涛鹜。
地阔八荒近,天回百川澍。
筵端接空曲,目外唯雰雾。 -
71.《湘妃怨(一作湘灵祠)》 唐·孟郊
南巡竟不返,二妃怨逾积。
万里丧蛾眉,潇湘水空碧。
冥冥荒山下,古庙收贞魄。
乔木深青春,清光满瑶席。
搴芳徒有荐,灵意殊脉脉。
玉珮不可亲,徘徊烟波夕。 -
72.《山中古祠》 唐·张籍
春草空祠墓,荒林唯鸟飞。
记年碑石在,经乱祭人稀。
野鼠缘朱帐,阴尘盖画衣。
近门潭水黑,时见宿龙归。 -
73.《项王古祠联句》 唐·皎然
遗庙风尘积,荒途岁月侵。
——潘述
英灵今寂寞,容卫尚森沈。
——皎然 -
74.《岳忠武王祠》 明·于谦
匹马南来渡浙河,汴城宫阙远嵯峨。
中兴诸将谁降敌,负国奸臣主议和。
黄叶古祠寒雨积,清山荒冢白云多。
(“清山”一作“青山”)
如何一别朱仙镇,不见将军奏凯歌。 -
75.《满江红·秋日经信陵君祠》 清·陈维崧
席帽聊萧,偶经过、信陵祠下。
正满目、荒台败叶,东京客舍。
九月惊风将落帽,半廊细雨时飘瓦。
桕初红、偏向坏墙边,离披打。 -
76.《崖门谒三忠祠》 清·陈恭尹
山木萧萧风更吹,两崖波浪至今悲。
一声望帝啼荒殿,十载愁人来古祠。
海水有门分上下,江山无地限化夷。
停舟我亦艰难日,畏向苍苔读旧碑。
? -
77.《谒韩祠》 宋·陈知柔
斯文何罪窜南荒,来谒孤祠泪数行。
恐有遗书藏坏壁,岂无哀赋吊沅湘。
精神不受氛烟蔽,道义长涵日月光。
西壁萧萧香火冷,何人能与作堂皇。 -
78.《题荆公祠》 宋·徐宝之
草树荒凉门半开,管祠人去不曾来。
漫装舒国簪貂坐,何似钟山策蹇回。
后世诗名高北斗,向时国论冷残灰。
近儒作记存东庑,一丈寒碑立翠苔。 -
79.《西江月 题邯郸王化吕仙翁祠堂 中州乐府案此》 元·完颜从郁
壁断何人旧字,炉寒隔岁残香。
洞天人去海茫茫。
玩世仙翁已往。
西日长安道远,春风赵国台荒。
行人谁不悟黄梁。
依旧红尘地陌上。 -
80.《多岳先生祠》 宋·费德厚
天荒初破起乡风,东普声名日愈隆。
回想国人矜式处,先生功倍蜀文翁。