-
1.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
2.《木兰花慢(中秋新河)》 宋·魏了翁
正秋阴盛处,忽荡起、一冰轮。
甚汉魏从前,才人胜士,断简残文。
都无一词赏玩,更拟将、美色似非伦。
此意谁能领会,自夸光景长新。 -
3.《木兰花慢(中秋新河)》 宋·魏了翁
正秋阴盛处,忽荡起、一冰轮。
甚汉魏从前,才人胜士,断简残文。
都无一词赏玩,更拟将、美色似非伦。
此意谁能领会,自夸光景长新。 -
4.《宫词四首》 宋·刘克庄
出海新蟾玉半钩,风翻荷荡起栖鸥。
女郎定有穿针约,偷看明河记立秋。 -
5.《湖上偶成二首》 宋·白玉蟾
葭蒲满荡起晴烟,总属霜鸥雪鹭天。
一片紫菱开十字,中间放过采莲船。 -
6.《侍宴赋得起坐弹鸣琴二首(一作杨希道诗)》 唐·杨师道
北林鹊夜飞,南轩月初进。
调弦发清徵,荡心祛褊吝。
变作离鸿声,还入思归引。
长叹未终极,秋风飘素鬓。
丝传园客意,曲奏楚妃情。
罕有知音者,空劳流水声。 -
7.《侍宴赋得起坐弹鸣琴二首(此下俱互见杨师道集)》 唐·杨希道
北林鹊夜飞,南轩月初进。
调弦发清徵,荡心祛褊吝。
变作离鸿声,还入思归引。
长叹未终极,秋风飘素鬓。
丝传园客意,曲奏楚妃情。
罕有知音者,空劳流水声。 -
8.《蝶恋花·面旋落花风荡漾》 宋·欧阳修
面旋落花风荡漾。
柳重烟深,雪絮飞来往。
雨后轻寒犹未放。
春愁酒病成惆怅。
枕畔屏山围碧浪。
翠被华灯,夜夜空相向。
寂寞起来褰绣幌。
月明正在梨花上。 -
9.《多丽(七夕游莲荡作)》 宋·葛立方
破波光如镜,三翼轻舟。
对雨余、重岩叠嶂,何妨影堕清流。
望芙蕖、渺然如海,张云锦、掩映汀洲。
出水奇姿,凌波艳态,眼看□叶弄新秋。 -
10.《水龙吟(次李起翁中秋)》 宋·赵以夫
谁家明镜飞空,海天绀碧浮秋霁。
西风淡荡,纤云卷尽,小星疑坠。
宇宙冰壶,襟怀玉界,飘然仙思。
炯灵犀一点,蟾辉万丈,长相射、清清地。 -
11.《菩萨蛮·春波软荡红楼水》 清·吴锡麒
春波软荡红楼水,多时不放莺儿起。
一样夕阳天,留寒待禁烟。
已是人消瘦,只此情依旧。
可奈别离何,明朝杨柳多。 -
12.《蝶恋花·面旋落花风荡漾》 宋·欧阳修
面旋落花风荡漾
柳重烟深
雪絮飞来往
雨后轻寒犹未放
春愁酒病成惆怅
枕畔屏山围碧浪
翠被花灯
夜夜空相向
寂寞起来褰绣幌
月明正在梨花上 -
13.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
水烦鱼不大,驭促马已疲。
法令贵宽厚,牛毛安所施。
秦风荡六合,赋役悬高卑。
料民事隐核,簿书日孜孜。
君卿尝见嗟,谅者以为宜。
其势如张弓,后来谁弛之。
诗人咏岂弟,劳人千载思。
¤ -
14.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
缘山列城郭,岁久亦已颓。
羽檄来何方,工作殷如雷。
六丁运巨石,泉扉荡然开。
不知谁家坟,暴露骨与骸。
古碑置城头,叹息三徘徊。
死者何所知,但为生者哀。
¤ -
15.《病起》 明·杨宛
是事与心违,经旬未启扉。
闲花随逝水,弱柳荡晴辉。
燕子差帘箔,鱼儿长钓矶。
年年当此际,病起怯春衣。 -
16.《晓起》 宋·范成大
帘额绣波荡漾,烛盘红泪阑干。
梦里五更风急,愁边一半春残。 -
17.《晨起》 宋·陆游
青青水中萍,粲粲墙下草。
开岁才几时,已叹春事老。
鸣禽傍窗户,怪我倦幽讨。
长吟感人怀,病枕起亦早。 -
18.《夜起思子虡》 宋·陆游
我久依耕陇,儿方吊战场。
卧闻风浩荡,起视月苍茫。
老境绨袍暖,贫家菜粥香。
惟愁杀风景,无酒作重阳。 -
19.《晓起临汝》 宋·黄庭坚
缺月欲峥嵘,鸣鸡有期信。
征人催夙驾,客梦未渠尽。
野荒多断桥,河冻无裂璺。
羸马踏冰翻,疑狐触林遁。 -
20.《如梦令·今夜荼风起》 宋·无名氏
今夜荼风起。
应是玉消琼碎。
淡荡满城春,恼破愁人春睡。
须醉。
须醉。
莫待梅黄雨细。