-
1.《次韵监试潼川提刑张兵部有怀家山木犀》 宋·魏了翁
形安宇泰即吾乡,花解随人到处黄。
何事归心起张翰,有来妙语出君房。
荣枯境里自殊观,造化机中无别香。
不见儋州安乐法,随花随客作重阳。 -
2.《晨坐寓兴》 唐·权德舆
清晨坐虚斋,群动寂未喧。
泊然一室内,因见万化源。
得丧心既齐,清净教益敦。
境来每自惬,理胜或不言。
亭柯见荣枯,止水知清浑。
悠悠世上人,此理法难论。 -
3.《晨坐寓兴》 唐·权德舆
清晨坐虚斋,群动寂未喧。
泊然一室内,因见万化源。
得丧心既齐,清净教益敦。
境来每自惬,理胜或不言。
亭柯见荣枯,止水知清浑。
悠悠世上人,此理法难论。 -
4.《湖头别墅三首》 唐·贯休
梨栗鸟啾啾,高歌若自由。
人谁知此意,旧业在湖头。
饥鼠掀菱壳,新蝉避栗皱。
不知江海上,戈甲几时休。 -
5.《偶书》 宋·徐瑾
明中悟理造忱诚,性觉通真风即行。
生不生来空是境,有无有处化为城。
荣枯现梦因缘想,色相求心妄执情。
名与实亡都在道,盲聋苦学漫营营。 -
6.《和陈晞颜春尽思归二首》 宋·曾协
坐阅荣枯鸟过空,青冥谁解指行踪。
柳边初见莺调舌,树底俄惊鹿养茸。
称副闲身清昼永,装添静境绿阴浓。
宫桃正倚东风醉,也逐回沟出九重。 -
7.《王干竹枕甚简古客有得之者为赋二绝》 宋·杨冠卿
荣枯已熟槐安境,妄幻敢藏鸿宝书。
一节黑甜参已透,漆园胡蝶浪分疏。 -
8.《中塘梅林天下之盛也聊伸鄙述启好游者》 宋·叶适
幽花表穷腊,病叟行村墟。
所欣一蕊吐,安得百万株。
上下三塘间,萦带十里余。
荒茨各尊贵,野径争扶疎。 -
9.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
10.《见怀》 宋·苏泂
颜渊乐箪瓢,曾子日三省。
闭门谢往还,安此寂寞境。
闲来爱我地,止渴望梅岭。
玄谈破月胁,心对日光炯。
荣枯百年事,如一弹指顷。
吾侪各老大,妙契形问影,回味久乃知,酒固不胜茗。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
15.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
16.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
17.《沁园春(夜登白鹭亭)》 宋·施翠岩
披紫菟裘,上白鹭亭,看吹洞箫。
望长庚鲸过,江横素练,回仙鹤度,月在青霄。
依约淮山,清准冷风露,如到瀛洲听海涛。
浮图近,更玉铃金铎,初奏琅璈。 -
18.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
19.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
20.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。