-
1.《感时留别从兄徐王延年、从弟延陵》 唐·李白
天籁何参差,噫然大块吹。
玄元包橐籥,紫气何逶迤。
七叶运皇化,千龄光本支。
仙风生指树,大雅歌螽斯。 -
2.《窜夜郎,于乌江留别宗十六璟》 唐·李白
君家全盛日,台鼎何陆离。
斩鳌翼娲皇,炼石补天维。
一回日月顾,三入凤凰池。
失势青门傍,种瓜复几时。 -
3.《泾川送族弟錞》 唐·李白
泾川三百里,若耶羞见之。
锦石照碧山,两边白鹭鸶。
佳境千万曲,客行无歇时。
上有琴高水,下有陵阳祠。 -
4.《东溪种柳》 唐·白居易
野性爱栽植,植柳水中坻。
乘春持斧斫,裁截而树之。
长短既不一,高下随所宜。
倚岸埋大干,临流插小枝。 -
5.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
6.《九月末风雨初寒二首》 宋·张耒
爱此庭下菊,萧萧何及时。
郊原一秋暵,麦种待荣滋。
今年真有秋,禾菽实累累。
老农笑谓予,不复悯汝饥。
桑榆可析薪,秋风可夜吹。
晴明理罝缴,雉兔日已肥。 -
7.《咸通十四年府试木向荣(题中用韵)》 唐·郑谷
园林青气动,众木散寒声。
败叶墙阴在,滋条雪后荣。
欣欣春令早,蔼蔼日华轻。
庾岭梅先觉,隋堤柳暗惊。
山川应物候,皋壤起农情。
只待花开日,连栖出谷莺。 -
8.《正言田学士況书言上庠祭酒听北轩予所种竹滋》 宋·宋祁
昔承上庠乏,时竹北堂轩。
饬吏勤浸灌,冉冉荣孤根。
日晏到官下,对赏忘尘喧。
海月影宵戺,天风籁晨颠。 -
9.《题傅侍郎寒碧十五韵·滋兰》 宋·陈宓
猗猗深林中,有类事谨独。
采弃信所遭,幽芳孰荣辱。
苦与群卉殊,千年犹有馥。 -
10.《相和歌辞·班婕妤》 唐·严识玄
贱妾如桃李,君王若岁时。
秋风一已劲,摇落不胜悲。
寂寂苍苔满,沉沉绿草滋。
荣华非此日,指辇竞何辞。 -
11.《故荥阳君苏氏挽歌词三首》 唐·张九龄
门绪公侯列,嫔风诗礼行。
松萝方有寄,桃李忽无成。
剑去双龙别,雏哀九凤鸣。
何言峄山树,还似半心生。 -
12.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
13.《严陵祠》 唐·洪子舆
汉主召子陵,归宿洛阳殿。
客星今安在,隐迹犹可见。
水石空潺湲,松篁尚葱蒨.岸深翠阴合,川回白云遍。
幽径滋芜没,荒祠幂霜霰。 -
14.《感寓二首》 唐·梁德裕
彩云呈瑞质,五色发人寰。
独作龙虎状,孤飞天地间。
隐隐临北极,峨峨象南山。
恨在帝乡外,不逢枝叶攀。 -
15.《拟古三首(第一首一作长安古意)》 唐·顾况
龙剑昔藏影,送雄留其雌。
人生阻欢会,神物亦别离。
碧树感秋落,佳人无还期。
夜琴为君咽,浮云为君滋。 -
16.《首春逢耕者》 唐·柳宗元
南楚春候早,余寒已滋荣。
土膏释原野,白蛰竞所营。
缀景未及郊,穑人先偶耕。
园林幽鸟啭,渚泽新泉清。 -
17.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
18.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
19.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
20.《读汉书》 唐·白居易
禾黍与稂莠,雨来同日滋。
桃李与荆棘,霜降同夜萎。
草木既区别,荣枯那等夷。
茫茫天地意,无乃太无私。