-
41.《以人参遗段成式》 唐·周繇
人形上品传方志,我得真英自紫团。
惭非叔子空持药,更请伯言审细看。 -
42.《前寄左省张起居一百言寻蒙唱酬见誉过实却用旧韵重答》 唐·郑谷
减瘦经多难,忧伤集晚年。
吟高风过树,坐久夜凉天。
旅退惭随众,孤飞怯向前。
钓朋蓑叟在,药术衲僧传。 -
43.《宣上人病中相寻联句》 唐·李益
策杖迎诗客,归房理病身。
闲收无效药,遍寄有情人。
——广宣
草木分千品,方书问六陈。
还知一室内,我尔即天亲。
——李益 -
44.《送姜道士归南岳》 唐·贯休
松品落落,雪格索索。
眼有三角,头峭五岳。
若不居岳,此处难著。 -
45.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
46.《阮郎归》 宋·黄庭坚
贫家春到也骚骚。
琼浆注小槽。
老夫不出长蓬蒿。
邻墙开碧桃。
木芍药,品题高。
一枝烦剪刀。
传杯犹似少年豪。
醉红浸雪毛。 -
47.《一寸金(尚书生日光州作·光州芍药甚顺,尚书为品次图之,故未句云)》 宋·李弥逊
仙李盘根,自有云仍霭芳裔。
更溜雨霜皮,临风玉树,紫髯丹颊,长生久视。
鹤帐琅书至。
长庚梦、当年暗记。 -
48.《解连环》 宋·杨无咎
素书谁托。
嗟鳞沈雁断,水遥山邈。
问别来、几许离愁,但只觉衣宽,不禁消薄。
岁岁年年,又岂是、春光萧索。 -
49.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
50.《鹧鸪天》 宋·张孝祥
可意黄花人不知,黄花标格世间稀。
园葵裛露迎朝日,槛菊迎霜媚夕霏。
芍药好,是金丝。
绿藤红刺引蔷薇。
姚家别有神仙品,似着天香染御衣。 -
51.《暮花天》 宋·陈亮
天意微慳,春工多裕,长须末后殷勤。
骨瘦挽先,肌韵恰好,花头径尺徐陈。
红黄粉紫,更牛家、姚魏为真。
留几种,蒂殢中州,异时齐顿浑身。 -
52.《沁园春》 宋·陈人杰
以为叹息。
偶因庭竹有感,因作此词
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。 -
53.《和章岷從事斗茶歌》 宋·范仲淹
年年春自东南来,建溪先暖冰微开。
溪边奇茗冠天下,武夷仙人從古栽。
新雷昨夜发何处,家家嬉笑穿云去。
露牙错落一番荣,缀玉含珠散嘉树。 -
54.《沁园春·春事方浓》 宋·陈人杰
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。
鸟影舒炎,黄埃涨暑,又过绿阴青子时。
夫然後,向猷家载酒,诩室题诗。 -
55.《次史德载韵示诸孙》 宋·牟巘
我家无绛帐,贫贱人所弃。
忽闻唔咿声,老怀倍欢喜。
比邻亦惊怪,捩眼不敢睨。
先生史鱼直,自谓骨不媚。 -
56.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
57.《题宁国院十全堂》 宋·方洵武
卢扁不世出,死生非在人。
草木孕妙理,金玉潜至神。
用之固有序,品制非君臣。
世之挟术者,不啻空中尘。 -
58.《读范谱》 宋·李龙高
刘叟空将芍药夸,欧公浪谱牡丹花。
如君更把丹花品,俗了吴门一范家。 -
59.《蕃厘观感琼花》 宋·宋无
后土祠南裔,坤维婚室家。
国封严典礼,宫祀尚褒嘉。
不是神灵异,焉能眷迩遐。
应须有玉女,到此赏琼葩。 -
60.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。