-
161.《十月十四日以病在告独酌》 宋·苏轼
翠柏不知秋,空庭失摇落。
幽人得嘉荫,露坐方独酌。
月华稍澄穆,雾气尤清薄。
小儿亦何知,相语翁正乐。 -
162.《真一酒歌?并引?》 宋·苏轼
.布算以步五星,不如仰观之捷;吹律以求中声,不如耳齐之审。
铅汞以为药,策易以候火,不如天造之真也。
是故神宅空,乐出虚,蹋?匊者以气升,孰能推是理以求天造之药乎?于此有物,其名曰真一,远游先生方治此道,不饮不食,而饮此酒,食此药,居此堂。
予亦窃其一二,故作《真一》之歌。 -
163.《次韵李公择梅花》 宋·苏轼
诗人固长贫,日午饥未动。
偶然得一饱,万象困嘲弄。
寻花不论命,爱雪长忍冻。
天公非不怜,听饱即喧哄。 -
164.《送李宣叔倅漳州》 宋·王安石
闽山到漳穷,地与南越错。
山川郁雾毒,瘴疠春冬作。
荒茅篁竹闲,蔽亏有城郭。
居人特鲜少,市井宜萧索。 -
165.《初夏》 宋·戴复古
等闲过了一年春,雨后风光夏景新。
试把樱桃荐杯酒,欲将芍药赠何人。 -
166.《三月十九日夜极冷》 宋·范成大
谁勒余寒不放回,春深犹暖地炉灰。
乡心忽向烛前动,夜雨先从竹里来。
鶗鴃已如莺百啭,酴醾那复雪千堆。
调糜煮药东风老,惭愧茶瓯与酒杯。 -
167.《爆竹行》 宋·范成大
岁朝爆竹传自昔,吴侬政用前五日。
食残豆粥扫罢尘,截筒五尺煨以薪;
节间汗流火力透,健仆取将仍疾走;
儿童却立避其锋,当阶击地雷霆吼。 -
168.《读白傅洛中老病後诗戏书》 宋·范成大
乐天号达道,晚境犹作恶。
陶写赖歌酒,意象颇沉著。
谓言老将至,不饮何时乐。
未能忘暖热,要是怕冷落。 -
169.《癸卯除夜聊复尔斋偶题》 宋·范成大
五夜灯花重,东风角韵来。
雪悭衣未纩,春早句多梅。
寂历罗门亚,温药黁鼎煨。
老嫌新岁换,病喜旧星回。 -
170.《谒南岳》 宋·范成大
湘中固多山,夹岸万马屯。
坡陀无敢高,似逊乔岳尊。
晓投望云亭,众丘拱墙藩。
浓岚忽飘荡,积翠浮云端。 -
171.《云露》 宋·范成大
饮少尝遭大户嗤,病中全是独醒时。
三年鲁望自怜赋,万祀渊明真止诗。
破戒忽传云露法,赏心仍把雪梅枝。
一杯未问长生事,先罥蛛尘药裹丝。 -
172.《次韵李器之编修灵石山万岁藤歌》 宋·范成大
君不见东林怪蔓之诗三百年,字如金绳铁索相纠缠。
不如李侯灵石句,笔阵压倒长城坚。
藤阴诗律两秀发,此段奇事今无前。
吾闻草木未有不黄落,雨荒霜倒相後先。 -
173.《思归》 宋·陆游
短发今年雪满巾,一杯且醉瓮中春。
定无术致长生药,那得愁供有限身。
碎枕不求名利梦,挽河尽洗簿书尘。
江湖意决君知否?致主唐虞自有人。 -
174.《秋夜读书每以二鼓尽为节》 宋·陆游
腐儒碌碌叹无奇,独喜遗篇不我欺;
白发无情侵老境,青灯有味似儿时;
高梧策策传寒意,叠鼓冬冬迫睡期;
秋夜渐长饥作祟,一杯山药进琼糜。 -
175.《村居书事二首》 宋·陆游
药物枝梧病渐苏,门前野老笑相呼。
春深水暖多鱼婢,雨足年丰少麦奴。
小饮杯盘随事具,闲行巷陌倩人扶。
题诗非复羌村句,谁与丹青作画图。 -
176.《玉笈斋书事》 宋·陆游
雪霁茆堂钟磬清,晨斋枸杞一杯羹。
隐书不厌千回读,大药何时九转成?孤坐月魂寒彻骨,安眠龟息浩无声。
剩分松屑为山信,明日青城有使行。 -
177.《冬夜作短歌》 宋·陆游
饥鼠窥残灯,寒犬踏枯叶。
小室拥燎炉,清笳下危堞。
老人素多疾,举动常畏怯。
衣裘视寒暖,日夜自调燮。 -
178.《过林黄中食柑子有感学宛陵先生体》 宋·陆游
博士得黄柑,甚爱不忍擘,持献太夫人,远附海上舶。
故山饶氛雾,可使酒杯窄,岂无荔枝好,餍饫恐不摘。
相去三千里,无异娱旁侧,乃知母子意,更远未尝隔。
我昨往见君,从容弄书册,药分腊剂香,茶泛春芽白。 -
179.《书病》 宋·陆游
暮年虽病不甚剧,啜药噉粥犹自力。
今年七月风眩作,儿子在前不能识。
杯中药冷呼不醒,全家相顾无人色。
昏昏但思向壁卧,虫臂鼠肝宁暇恤。 -
180.《听雪为客置茶果》 宋·陆游
病齿已两旬,日夜事医药,对食不能举,况复议杯酌。
平生外形骸,常恐堕贪著。
时时邻曲来,尚不废笑谑。
青灯耿窗户,设茗听雪落。
不飣栗与梨,犹能烹鸭脚。