-
241.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
242.《征人》 唐·罗邺
青楼一别戍金微,力尽秋来破虏围。
锦字莫辞连夜织,塞鸿长是到春归。
正怜汉月当空照,不奈胡沙满眼飞。
唯有梦魂南去日,故乡山水路依稀。 -
243.《鹦鹉咏》 唐·罗邺
玉槛瑶轩任所依,东风休忆岭头归。
金笼共惜好毛羽,红觜莫教多是非。
便向郄堂夸饮啄,还应祢笔发光辉。
乘时得路何须贵,燕雀鸾凰各有机。 -
244.《叹流水二首》 唐·罗邺
人间莫谩惜花落,花落明年依旧开。
却最堪悲是流水,便同人事去无回。
龙跃虬蟠旋作潭,绕红溅绿下东南。
春风散入侯家去,漱齿花前酒半酣。 -
245.《霅溪晚泊寄裴庶子》 唐·罗隐
溪风如扇雨如丝,闲步闲吟柳恽诗。
杯酒疏狂非曩日,野花狼藉似当时。
道穷谩有依刘感,才急应无借寇期。
满眼云山莫相笑,与君俱是受深知。 -
246.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
247.《仙掌》 唐·秦韬玉
万仞连峰积翠新,灵踪依旧印轮巡。
何如捧日安皇道,莫把回山示世人。
已擘峻流穿太岳,长扶王气拥强秦。
为余势负天工背,索取风云际会身。 -
248.《石城》 唐·郑谷
石城昔为莫愁乡,莫愁魂散石城荒。
江人依旧棹舴艋,江岸还飞双鸳鸯。
帆去帆来风浩渺,花开花落春悲凉。
烟浓草远望不尽,千古汉阳闲夕阳。 -
249.《玩水禽(在古南醴陵县作)》 唐·韩偓
两两珍禽渺渺溪,翠衿红掌净无泥。
向阳眠处莎成毯,蹋水飞时浪作梯。
依倚雕梁轻社燕,抑扬金距笑晨鸡。
劝君细认渔翁意,莫遣縆罗误稳栖。 -
250.《湖南梅花一冬再发偶题于花援》 唐·韩偓
湘浦梅花两度开,直应天意别栽培。
玉为通体依稀见,香号返魂容易回。
寒气与君霜里退,阳和为尔腊前来。
夭桃莫倚东风势,调鼎何曾用不材。 -
251.《题扬子津亭》 唐·吴融
扬子江津十四经,纪行文字遍长亭。
惊人旅鬓斩新白,无事海门依旧青。
前路莫知霜凛凛,故乡何处雁冥冥。
可怜不识生离者,数点渔帆落暮汀。 -
252.《花村六韵》 唐·吴融
地胜非离郭,花深故号村。
已怜梁雪重,仍愧楚云繁。
山近当吟冷,泉高入梦喧。
依稀小有洞,邂逅武陵源。
月好频移座,风轻莫闭门。
流莺更多思,百啭待黄昏。 -
253.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
254.《池上双凫二首》 唐·吴融
碧池悠漾小凫雏,两两依依只自娱。
钓艇忽移还散去,寒鸱有意即相呼。
可怜翡翠归云髻,莫羡鸳鸯入画图。 -
255.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
256.《对梨花赠皇甫秀才》 唐·韦庄
林上梨花雪压枝,独攀琼艳不胜悲。
依前此地逢君处,还是去年今日时。
且恋残阳留绮席,莫推红袖诉金卮。
腾腾战鼓正多事,须信明朝难重持。 -
257.《抚盈歌》 唐·韦庄
凤縠兮鸳绡,霞疏兮绮寮。
玉庭兮春昼,金屋兮秋宵。
愁瞳兮月皎,笑颊兮花娇。
罗轻兮浓麝,室暖兮香椒。 -
258.《抚盈歌》 唐·韦庄
凤縠兮鸳绡,霞疏兮绮寮。
玉庭兮春昼,金屋兮秋宵。
愁瞳兮月皎,笑颊兮花娇。
罗轻兮浓麝,室暖兮香椒。 -
259.《寓题》 唐·黄滔
纷纷墨敕除官日,处处红旗打贼时。
竿底得璜犹未用,梦中吞鸟拟何为。
损生莫若攀丹桂,免俗无过咏紫芝。
两岸芦花一江水,依前且把钓鱼丝。 -
260.《云》 唐·徐夤
漠漠沈沈向夕晖,苍梧巫峡两相依。
天心白日休空蔽,海上故山应自归。
似盖好临千乘载,如罗堪剪六铢衣。
为霖须救苍生旱,莫向西郊作雨稀。