-
1.《依韵谢圆机送梅绝句二首》 宋·晁说之
扬州梅发莫依依,曾得何郎一首诗。
谩有渡江来小庾,始从今日得佳辞。 -
2.《乱后旅中遇友人》 唐·杜荀鹤
念子为儒道未亨,依依心向十年兄。
莫依乱世轻依托,须学前贤隐姓名。
大国未知何日静,旧山犹可入云耕。
不如自此同归去,帆挂秋风一信程。 -
3.《兔丝》 唐·元稹
人生莫依倚,依倚事不成。
君看兔丝蔓,依倚榛与荆。
荆榛易蒙密,百鸟撩乱鸣。
下有狐兔穴,奔走亦纵横。 -
4.《送区弘南归》 唐·韩愈
穆昔南征军不归,虫沙猿鹤伏以飞。
汹汹洞庭莽翠微,九疑镵天荒是非。
野有象犀水贝玑,分散百宝人士稀。 -
5.《东归次瀛上》 唐·吴融
暖烟轻淡草霏霏,一片晴山衬夕晖。
水露浅沙无客泛,树连疏苑有莺飞。
自从身与沧浪别,长被春教寂寞归。
回首青门不知处,向人杨柳莫依依。 -
6.《寓城一首》 宋·董嗣杲
推枕萦残梦,开窗扫积尘。
病深难御酒,贫极莫依人。
野树依山暗,春林受雨新。
晨兴閒整履,休惜看花频。 -
7.《重至秀山售屋将归十首》 宋·方回
全家先去尽,父老莫依依。
故是犹相爱,其如自合归。
乱山回醉眼,急雨迫寒衣。
不用空惆怅,初来计已非。 -
8.《和魏公再用韵勉子孙学》 宋·孙应时
儒家乃何事,驾言圣门归,万古江河流,三春卉木菲。
忍将少年意,负此白日晖。
拱把得封植,要看四士转。 -
9.《送李滁州》 唐·白居易
君于觉路深留意,我亦禅门薄致功。
未悟病时须去病,已知空后莫依空。
白衣卧病嵩山下,皂盖行春楚水东。
谁道三年千里别,两心同在道场中。 -
10.《太常引 题朝宗亭督孟博早归 以上三首见元草》 元·薛昂夫
冷烟千顷酿寒威。
晓霜重压征衣。
休教六花飞。
忆尚有、游人未归。
江空岁晚,故园秋老,行色莫依违。
特地与君期。
趁南浦、莼鲈正肥。 -
11.《苦雨初霁》 宋·李觏
积阴为患恐沉绵,革去方惊造化权。
天放旧光还日月,地将浓秀与山川。
泥途渐少车声活,林薄初干果味全。
寄语残云好知足,莫依河汉更油然。 -
12.《苦雨初霁》 宋·李覯
积阴为患恐沈绵,革去方惊造化权。
天放旧光还日月,地将浓秀与山川。
泥途渐少车声活,林薄初乾果味全。
寄语残云好知足,莫依河汉更油然。 -
13.《戏画古松真清斋前》 宋·王当
轮囷复离奇,不柏亦不栗。
吾庐非夏社,嘉树伊谁植。
刳心谢吹嘘,强骨余霹雳。
峥嵘历风霜,偃蹇岂朝夕。 -
14.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂莫依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。
钓鱼不复数鱼鳖,大鼎千石烹蛟螭。 -
15.《何季皋司理故人也作诗见相勉意二首》 宋·戴复古
南州通外国,浊海溷清波。
人以廉称少,官从辟奏多。
持身宜洁白,事上莫依阿。
话别无他语,留心政事科。 -
16.《收麦呈王松龄秀才》 宋·晁补之
晁庄寂莫依东山,王庄负郭容往还。
东山刺蓟深一尺,负郭家近饶盘餐。
穿鞋戴笠随麦陇,旱日炎炎烟燎颜。
贱贫辛苦事当尔,君屋鳞鳞三百间。 -
17.《大墙上蒿行》 明·刘基
墙上蒿,方春擢秀何芃芃。
炎天六月旱无雨,枝叶枯死随飘风。
世情翻覆不可拟,人生有身莫依倚。
君不见樊将军,一朝函首西入秦。 -
18.《奉和杨尚书郴州追和故李中书夏日登北楼…依本诗韵次用》 唐·柳宗元
郡楼有遗唱,新和敌南金。
境以道情得,人期幽梦寻。
层轩隔炎暑,迥野恣窥临。
凤去徽音续,芝焚芳意深。 -
19.《连州腊日观莫徭猎西山》 唐·刘禹锡
海天杀气薄,蛮军步伍嚣。
林红叶尽变,原黑草初烧。
围合繁钲息,禽兴大旆摇。
张罗依道口,嗾犬上山腰。 -
20.《酬友封话旧叙怀十二韵(依次重用为韵)》 唐·元稹
风波千里别,书信二年稀。
乍见悲兼喜,犹惊是与非。
身名判作梦,杯盏莫相违。
草馆同床宿,沙头待月归。