-
21.《和微之听妻弹别鹤操,因为解释其义,依韵加四句》 唐·白居易
义重莫若妻,生离不如死。
誓将死同穴,其奈生无子。
商陵追礼教,妇出不能止。
舅姑明旦辞,夫妻中夜起。 -
22.《苏州李中丞以元日郡斋感怀诗寄微之及予辄依…兼呈微之》 唐·白居易
白首馀杭白太守,落魄抛名来已久。
一辞渭北故园春,再把江南新岁酒。
杯前笑歌徒勉强,镜里形容渐衰朽。 -
23.《春日重到王依村居》 唐·周贺
野烟居舍在,曾约此重过。
久雨初招客,新田未种禾。
夜虫鸣井浪,春鸟宿庭柯。
莫为儿孙役,馀生能几何。 -
24.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
25.《京使回自临川,得从兄书寄诗,依韵和》 唐·徐铉
珍重还京使,殷勤话故人。
别离长挂梦,宠禄不关身。
趣向今成道,声华旧绝尘。
莫嗟客鬓老,诗句逐时新。 -
26.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
27.《依韵酬谢尊师见赠二首(师欲调举)》 唐·齐己
南国搜奇久,偏伤杜甫坟。
重来经汉浦,又去入嵩云。
旧别人稀见,新朝事渐闻。
莫将高尚迹,闲处傲明君。 -
28.《一丛花(十二叔节推以无咎生日于此声中为辞,依韵和答)》 宋·晁补之
碧山无意解银鱼。
花底且携壶。
华颠又喜熊罴且,笑骐骥、老反为驹。
文史渐抛,功名更懒,随处见真如。 -
29.《金盏倒垂莲(依韵和次膺寄杨仲谋观察)》 宋·晁补之
诸阮英游,尽千钟饮量,百丈词源。
对舞春风,螺髻小双莲。
念两处、登高临远,又伤芳物新年。
此泪不待,桓伊危柱哀弦。 -
30.《人月圆·伤心莫问前朝事》 元·倪瓒
伤心莫问前朝事,重上越王台。
鹧鸪啼处,东风草绿,残照花开。
怅然孤啸,青山故国,乔木苍苔。
当时明月,依依素影,何处飞来? -
31.《满江红·莫是西湖》 宋·萧崱
莫是西湖,分一派、残波剩碧。
闲问著、莺仙丹事,老榕知得。
荇水带长鸥踏损,柳风絮暖鱼吞入。
只前山、依旧汉时青,晴还湿。 -
32.《昉著灸数朝废吟累日继披佳会莫菲睚声亦贡七》 宋·李昉
交朋相问兴何如,不愿家财有羡余。
一卷佛经心谙诵,七篇真诰手亲书。
荣名厚禄都来足,酒兴诗情积渐疏。
多谢营巢旧时燕,又依时节到贫居。 -
33.《谒金门 依韵和孤蟾四阕》 元·吴澄
如何喜。
自喜自知可矣。
天地与人同一理。
世间知者几。 -
34.《仲雪见示花朝二诗依韵奉和》 明·钱谦贞
花下挥杯对月邀,千金何处买春宵。
桃开旧面还如笑,柳长新眉不用描。
病后三分应重惜,愁中一片忍轻飘。
阳春绝调人间少,莫怪花朝变雪朝。 -
35.《莫笑》 宋·陆游
莫笑穷阎叟,人生亦已稀。
众中容後死,险处得先归。
初服还韦布,晨飧美蕨薇。
床头周易在,拾此复畴依? -
36.《依韵酬吴春卿二首其一·鹤》 宋·范仲淹
华亭孤立病时身,终日徘徊尚海滨。
露掌思高还警夜,芝田音断欲务春。
千年灵气何求药,八变奇姿已过人。
莫厌在阴犹寡和,九臯非晚见精神。 -
37.《依韵酬府判庞醇之见寄》 宋·范仲淹
二十年前已定交,而今鹏鷃各逍遥。
但能贾傅亲前席,何必萧生意本朝。
直节羡君如指佞,孤根怜我异凌霄。
莫将富贵移平昔,彼此清心发半凋。 -
38.《依韵酬光化李简夫屯田》 宋·范仲淹
老来难得旧交游,莫欢樽前两鬓秋。
少日苦辛名共立,晚年恬退语相投。
龚黄政事聊牵强,元白邻封且唱酬。
附郭田园能置否,与君乘健早归休。 -
39.《苏幕遮 依托刘海蟾,见董真人遇仙记》 宋·无名氏
子细听,吾教诲。
说与门生,莫把真心昧。
若是不除堕口债。
走入轮回,今世人身改。
鬓发苍,休得怪。
莫恋凡胎,假合终须坏。
无事清闲炼丹台。
自尔纯阳,随我蓬莱会。 -
40.《依韵奉和永叔感兴五首》 宋·梅尧臣
既负天下望,必忧天下责。
每闻谏诤辞,苦意多矫激。
心存义勇赤,气与虹霓白。
所论言必从,岂若水投石?
阴邪日已销,事理颇已得。
莫将经济术,抑郁向胸臆。