-
141.《张公洞》 明·马治
张公古仙伯,不乐云间游。
骑骡穴山腹,洞天开清秋。
空青凝丹室,积翠结石楼。
玉女跪而化,银浆冷不流。 -
142.《郊居杂兴二首》 明·阮大铖
野绿何茫茫,莫辨行人路。
我居向山曲,草树复纠互。
辟谷耻未能,炊烟时一露。
遂引同心来,琴书屏情愫。 -
143.《凤山怀古(三首)》 明·孙华
天兵压境,陈宜中启请太后,欲请三宫浮海,且云舟航已
具。
后曰:“临安十万百姓,能尽载否?”遂迎王师。
莫向登临起叹吁,故宫今是梵王都。 -
144.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
145.《送杨君谦》 明·吴宽
子有好学名,得之直从幼。
矻矻忘其疲,每以夜为昼。
谁令不自爱,坐与简编斗。
旋致心腹间,有病见脉候。 -
146.《拟远游篇》 明·许继
朝涉沧海水,莫上三神山。
洪波千万里,扬帆出其间。
阳侯弄神怪,半空舞层澜。
载驱龙与螭,复御鱼与鼋。 -
147.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
148.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠。
贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。 -
149.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
150.《怡然以垂云新茶见饷报以大龙团仍戏作小诗》 宋·苏轼
妙供来香积,珍烹具大官。
拣芽分雀舌,赐茗出龙团。
晓日云庵暖,春风浴殿寒。
聊将试道眼,莫作两般看。 -
151.《皎然禅师《赠吴凭处士》诗云"世人不知心是》 宋·苏轼
寒时便具热时风,饥汉那知食药功。
莫怪禅师向西笑,缘师身在长安东。 -
152.《和陶神释》 宋·苏轼
二子本无我,其初因物著。
岂惟老变衰,念念不如故。
知君非金石,安得长托附。
莫从老君言,亦莫用佛语。 -
153.《杂咏八首》 宋·王安石
羔豚窘虎豹,鸠雀穷鹰鸇。
巧者具机弋,鸷猛还拘挛。
论功莫如神,论大莫如天。
悲哉区区人,乃欲逃其间。 -
154.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
155.《次韵杨同年秘监见寄二首》 宋·范成大
瘴云岚雨几时归?应把周南视九夷。
旧说鬼神惊落笔,新传狐兔骇搴旗。
韶江石老箫音在,庾岭梅残驿使迟。
自古朱弦清庙具,莫贪鹏海看天池。 -
156.《府公录示和提干喜雨之作,辄次元韵》 宋·范成大
雨挟潮痕涨具区,流渠决决绕幽居。
荷锄日课都忘倦,抱瓮天机本不疏。
且喜水平昌谷稻,莫教雷假介休车。
老翁饱外还多事,更把林间种树书。 -
157.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
158.《自诒》 宋·陆游
莫笑幽栖僻,谋生亦未疏。
残囷具薄粥,半俸补残书。
均节贫无患,安恬疾可除。
虽云苦寒近,随手蓄薪樗。 -
159.《种桑》 宋·陆游
孔明百亩桑,景略十具牛,岂无子孙念,饱暖自可休。
种桑吾庐西,微径出南陌,三月叶暗园,四月葚可摘。
戴胜枝上鸣,仓庚叶间飞,飞鸣各自得,人生胡不归?归家力农桑,慎莫怨贫贱,婚嫁就比邻,死生长相见。 -
160.《村老留饮》 宋·陆游
乘兴出游眺,初不言所之。
家人固难求,我亦不自知。
投杖却人扶,疾步莫能追。
荒寒野庙壖,枯涸沤菅池。