-
161.《丁未除夕前二日休假感怀》 宋·陆游
挂冠神武莫踌躇,家具何妨载鹿车。
怨谤相乘真市虎,技能已尽似黔驴。
黄金散後犹耽酒,白发生来更爱书。
新岁定寻林下约,一觞一咏未成疏。 -
162.《赠洞微山人》 宋·陆游
我年六十四,获谴输鬼薪,束书出东门,挥手谢国人,笑指身上衣,不复染京麈。
时有一老翁,祝我当自珍,却後十五年,迎君浙江滨。
我笑语是翁,岂说他生身?事果不可知,邂逅如隔辰。
鹤发无余鬒,鹑衣仍苦贫。 -
163.《七十》 宋·陆游
七十残年百念枯,桑榆元不补东隅。
但存隐具金鸦觜,那梦朝衣玉鹿卢。
身世蚕眠将作茧,形容牛老已垂胡。
客来莫问先生处,不钓娥江即镜湖。 -
164.《访客至近郊》 宋·陆游
访客西郊路,停车小苑门。
闲云宁有雨?淡日不成暄。
鹭下青苹浦,鸦啼绿树村。
还家未索莫,随分具鱼餐。 -
165.《玉局歌》 宋·陆游
玉局祠官殊不恶,衔如冰清俸如鹤。
酒壼钓具常自随,五尺新篷织青篛。
倚楼看镜待功名,半世儿痴晚方觉。
何如醉里泛桐江,长笛一声吹月落。 -
166.《三月二十六殿试进士得罪集英殿门二首》 宋·杨万里
九虎遮藏造化机,御题过午始闻知。
乾坤阖辟兼文武,云汉昭回具训词。
武帝上嘉真戏耳,放勋清问政如斯。
诸儒莫作公孙子,千载何曾遇圣时。 -
167.《初晓明朗,忽然雾起,已而日出,光景奇怪》 宋·杨万里
明发望远山,一一粲可数。
幽人萌望心,便被山灵妒。
逡巡出神通,变化足惊怖。
初将兜罗绵,擘作霏微絮。 -
168.《春日》 宋·张耒
堂堂春日跃出山,郊原草木皆清新。
千红万紫各有态,正自酬酢劳精神。
短篱谁家小桃李,虽复幽陋亦可人。
但知痛饮莫辞病,数年幽忧难具陈。 -
169.《东园》 宋·张耒
堂中宴坐不妄出,堂外青春去如失。
小园十步绿如云,一时桃李事已毕,犹有荼蘼数朵在,未觉尘沙污玉质。
金沙格俗终可怜,腻白娇红如欲滴。 -
170.《头陀赞》 宋·黄庭坚
梵语头陀,华言抖擞。
净一真心,振三毒垢。
如来亲试,迦叶称首。
圣教推崇,哲人遵守。 -
171.《次韵坦夫见惠长句》 宋·黄庭坚
温风撩人随处去,欲如膻羊蚁旋慕。
落英马前高下飞,牵挽忽与樽酒遇。
令行如水万夫长,倾盖不减平生故。
素方成缁面黧黑,笑说尘沙工点污。 -
172.《次韵子瞻以红带寄王宣义》 宋·黄庭坚
参军但有四立壁,初无临江千木奴。
白头不是折腰具,桐帽棕鞵称老夫。
沧江鸥鹭野心性,阴壑虎豹雄牙须。
鷫鷞作裘初服在,猩血染带邻翁无。 -
173.《种茄》 元·王冕
种植便生地,还宜去草莱。
所期羞膳具,毋吝日滋培。
雨露恩时及,风霜气莫摧。
且令根本固,看尔实恢恢。 -
174.《谢兴宗惠草虫扇》 宋·司马光
吴僧画围扇,点缀成微虫。
秋毫宛皆具,独窃天地功。
细者及蛛蝥,大者缠阜螽。
枯枝拥寒蜩,黄蕊黏飞蜂。 -
175.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
176.《咏欧阳永叔文石砚屏二首》 宋·梅尧臣
凿山侵古云,破石见寒树。
分明秋月影,向此石上布。
中又隐孤壁,紫锦藉圆素。
山只与地灵,暗巧不欲露。
乃值人所获,裁为文室具。
独立笔砚间,莫使浮埃度。 -
177.《奉和子华持国玉汝来饮西轩》 宋·梅尧臣
我诚官局冷,终日事靡括。
每耽古人书,似与世俗阔。
同道三四人,来过慰饥渴。
迭相陈语言,曾未厌刀呾。 -
178.《尝茶和公仪》 宋·梅尧臣
都蓝携具向都堂,碾破云团北焙香。
汤嫩水轻花不散,口甘神爽味偏长。
莫夸李白仙人掌,且作庐仝走笔章。
亦欲清风生两腋,从教吹土月轮傍。 -
179.《代书寄欧阳永叔四十韵》 宋·梅尧臣
始谪夷陵日,当居建德年。
一书冤逐客,四咏继称贤。
自谓临江徼,相逢莫我先。
白醪封画榼,素鲤养泓泉。 -
180.《韩子华吴长文石昌三舍人见访》 宋·梅尧臣
当时载酒客,共过草玄人。
今日一寒士,能来三侍臣。
竹门容大马,金络照诸邻。
鸡瘦莫为具,阮家依旧贫。