-
41.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
42.《席上贻歌者》 唐·郑谷
花月楼台近九衢,清歌一曲倒金壶。
座中亦有江南客,莫向春风唱鹧鸪。 -
43.《蝶恋花(东堂下牡丹,仆所栽者,清明后见花)》 宋·毛滂
三叠阑干铺碧瓦。
小雨新晴,才过清明后。
初见花王披衮绣。
娇云瑞日明春昼。
彩女朝真天质秀。
宝髻微遍,风卷霞衣皱。
莫道东君情最厚。
韶光半在东堂手。 -
44.《临江仙(燕诸部使者)》 宋·葛胜仲
自古吴兴称冷僻,菰城水浸粼粼。
回星难望使车尘。
如何三日饮,并有五行人。
文似枚皋加敏速,记书易若张巡。
幕中无用郄嘉宾。
他年浮枣会,莫忘两溪春。 -
45.《一落索(歌者索词,名之一东)》 宋·程垓
小小腰身相称。
更著人心性。
一声歌起绣帘阴,都遏住、行云影。
闻道玉郎家近。
被春风勾引。
从今莫怪一东看,自压尽、人间韵。 -
46.《一落索(歌者索词,名之一东)》 宋·程垓
小小腰身相称。
更著人心性。
一声歌起绣帘阴,都遏住、行云影。
闻道玉郎家近。
被春风勾引。
从今莫怪一东看,自压尽、人间韵。 -
47.《减字木兰花(赠歌者)》 宋·韩玉
香檀素手。
缓理新词来伴酒。
音调凄凉。
便是无情也断肠。
莫歌杨柳。
记得渭城朝雨后。
客路茫茫。
几度东风春草长。 -
48.《沁园春(十和·林卿得女)》 宋·刘克庄
莫信人言,虺不如熊,瓦不如璋。
为孟坚补史,班昭才学,中郎传业,蔡琰词章。
尽洗铅华,亦无璎珞,犹带_檀国里香。
笑贫女,尚寒机轧轧,催嫁衣忙。 -
49.《贺新郎(实之用前韵为老者寿,戏答·)》 宋·刘克庄
身畔无丝缕。
但从前、练裳练帨,做他家主。
甲子一周加二纪,兔走乌飞几度。
赛孔子、如来三五徐陵云:小如来五岁,多孔子三年。 -
50.《临江仙 坐客有出宠歌者,乃主人旧所欢也》 宋·陆文圭
听得雅歌珠一串,飒然吹动梁尘。
尊前重见旧时人。
主人情未重,情重是嘉宾。
飞絮落花无定在,近前遮莫谁嗔。
文园倦客最伤神。
野亭何处泊,空忆画堂春。 -
51.《唐多令 梅隐庵席上,赠歌者》 宋·陆文圭
花下笑声微。
莺喉高又低。
怪穿花、粉蝶成围。
唯有禅心清似水,相对坐,两忘机。
莫道絮沾泥。
狂风也解飞。
恨残春、九十将归。
回首阳台云缥缈,愁薄暮,雨霏霏。 -
52.《寒食日赠同饮者》 宋·张耒
春城风雨后,花落满人家。
宿润留芳草,晴辉上晓霞。
园林正寒食,樽酒对年华。
一笑相逢地,功名莫叹嗟。 -
53.《送莫郎中致仕归湖州》 宋·黄庭坚
霅上多高士,君今又乞身。
中年谢事客,白日上升人。
静泛苕溪月,闲尝顾渚春。
滔滔夜行者,能不愧清尘。 -
54.《沁园春·国步多艰》 宋·无名氏
国步多艰,民心靡定,诚吾隐忧。
叹浙民转徙,怨寒嗟暑,荆襄死守,阅岁经秋。
虏未易支,人将相食,识者深为社稷羞。
当今亟,出陈大谏,箸借留候。 -
55.《沁园春·申伯嵩神》 宋·无名氏
申伯嵩神,李白长庚,萧何昴精。
恰先公三日,金仙氏降,後公三日,吕洞宾生。
五百仙班,一千佛号,喜听胪声传集英。
君恩重,早升华监寺,扬厉朝廷。 -
56.《题罗春伯所藏修禊序》 宋·楼钥
东游登会稽,只见兰亭不见碑。
北过中山府,欲访此碑不知处。
閒从故家看墨本,如此二者绝难过。
曾经耶律毡裹去,至今胡虏犹知慕。 -
57.《用韵赋岁暮田家叹闻之者足以戒也》 宋·虞俦
催科里正莫频频,望麦登场更浃旬。
纨绔向来无饿死,黄冠此去罢迎神。
田间作苦谁怜汝,天上调元合有人。
自叹农家消底物,百金斗米便回春。 -
58.《富春屠》 宋·释文珦
瓜桥路入屠山寺,山势蜿蜒似卧龙。
长者布金传几世,庆真垂迹在前峰。
连筒架壑寒泉洁,高阁凌空莫霭重。
八十老僧偏念古,向余慷慨说孙钟。 -
59.《青衣洞隐者》 宋·宋无
清泉自监沐,聊发不冠巾。
看尽世间事,争如林下人。
啸云岩谷应,坐石鹿麋亲。
莫叶茅庵去,白桃花又春。 -
60.《次赵篷窗岁莫》 宋·杨公远
人间历日又天颁,造化推移岂暂閒。
春到却添诗思好,年高何惜鬓毛斑。
非干已事慵开口,不受人情免厚颜。
试问近来知我者,梅花之外只青山。