-
1.《尉廨无隙地不能莳花竹之属惟厅事前旧有柳一》 宋·晁公溯
千林春入花梢红,空庭无树来东风。
手栽杨柳三尺许,芳意已在萌芽中。
官居难期十年木,聊尔移根伴幽独。
雨催细叶相续生,眉峰为谁出修绿。 -
2.《因见市人以瓦缶莳花屋上有感》 宋·姜特立
城中寸土如寸金,屋上莳花亦良苦。
因思离宫与别馆,南至九崇北鄠杜。
东西延袤八百里,桥梁褭空七百柱。
伤哉好大荒主心,岂识世间蓬筚趣。
一邱一壑吾辈事,随分园池何用许。
我今度地山一隅,栽柳栽花已无数。 -
3.《题花径景白亭》 未知·太虚
杂莳花木晋昙诜,逗得唐人咏盛开。
幽径千年披一旦,春归重转大林来。 -
4.《种兰》 宋·薛季宣
兰生林樾间,清芬倍幽远。
野人坐官曹,兹意极不浅。
西窗蔽斜日,松钗架春晚。
墙阴莳花木,憔悴根日损。 -
5.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,蔬畦间莳花。
笕泉归爨舍,篝火乞邻家。
茁嫩猫头筍,焙芳雀舌苛。
野人曾拜号,何用给黄麻。 -
6.《书怀投李篁台外博》 明·卢柟
昔余江海思,凌风恣天游。
回览凤凰台,薄行鹦鹉洲。
玩弄颍水月,吟啸箕山秋。
缅想古人风,飘然不可求。 -
7.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
8.《和君实端明花庵二首》 宋·邵雍
不用丹楹刻桷为,重重自有翠阴垂。
后人继取天真意,种莳增华非所宜。 -
9.《次韵衡州先生游花光因泛舟过向园示坐客之作》 宋·赵蕃
使君有佳招,宿雨晓更惊。
晨起候天色,对岸烟岚生。
使君匪遨游,因行问农甿。
农甿趋急务,欢然慰中情。 -
10.《花时留郡归已初夏事六首》 宋·黎廷瑞
从来麋鹿合山林,无奈迂疏习已深。
食用且空犹种秫,典书未赎更修琴。
少豪论事唯扪舌,晚静观空颇得心。
莫笑山翁无事业,种花莳竹自成阴。 -
11.《观闍梨庵高树梅花盛发一首》 宋·苏籀
臞儒花裓戒,畴昔井眉箴。
危绿擅丘壑,攒丛芗弁簪。
殷勤莳芳墢,浪莽纵疏森。
迥映晴空馥,乘凌阴霰任。 -
12.《种药》 唐·韦应物
好读神农书,多识药草名。
持缣购山客,移莳罗众英。
不改幽涧色,宛如此地生。
汲井既蒙泽,插楥亦扶倾。
阴颖夕房敛,阳条夏花明。
悦玩从兹始,日夕绕庭行。
州民自寡讼,养闲非政成。 -
13.《锄药咏》 唐·钱起
莳药穿林复在巘,浓香秀色深能浅。
云气垂来浥露偏,松阴占处知春晚。
拂曙残莺百啭催,萦泉带石几花开。 -
14.《酬贾鹏山人郡内新栽松寓兴见赠二首》 唐·柳宗元
芳朽自为别,无心乃玄功。
夭夭日放花,荣耀将安穷。
青松遗涧底,擢莳兹庭中。
积雪表明秀,寒花助葱茏。 -
15.《绿头鸭(次韵陈季明)》 宋·张纲
爱家山。
坐来心与云闲。
念平生、功名有志,暮年多病知难。
眷簪缨、未容引去,奈猿鹤、久已催还。 -
16.《醉蓬莱(戊子为亲庭寿,时方出蜀)》 宋·李曾伯
是人生好处,仕宦归来,享清闲福。
屈指吾翁,恰八年荆蜀。
星火丛中,风涛局上,转青天刍粟。
轺传欣还,里闾相庆,双鬓犹绿。 -
17.《书幽芳亭记》 宋·黄庭坚
士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。
自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。
兰甚似乎君子,生于深山薄丛之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也。
是所谓“遁世无闷,不见是而无闷”者也。 -
18.《次奉少游梅韵》 宋·杨万里
南枝外槁中不槁,未叶先花笑人倒。
已从寒里诗愁著,可复溪边被花恼。
非渠挽出百卉前,尔许清寒谁敢早。
有花无雪花只俗,有雪无梅雪何好。 -
19.《次韵张仲谋过酺池寺斋》 宋·黄庭坚
十年醉锦幄,酴醾照金沙。
攲眠春风底,不去留君家。
是时应门儿,紫兰茁其芽。
只今将弟妹,嬉戏牵羊车。 -
20.《张仲通追赋洛中杂题和尝历览者六章其三潜溪》 宋·梅尧臣
寒溪随山回,修竹隐深寺。
颇逢老僧谈,能亿先到事。
白栝圣君怜,绯花土人莳。
不到三十秋,依稀犹可记。