-
1.《美新叹》 明·李东阳
昭阳祸水喷火灭,贼莽势炽哀平折。
宫中腊日椒酒芳,金縢策秘符命昌。
汉家老妇不姓吕,犹握汉符为汉主。
遗民独有龚胜存,饿死不入新都门。
美新大夫那肯死,元是五侯门下史。 -
2.《登太白绝顶龙池望远》 宋·释文珦
苍莽势连空,跻攀径绝踪。
乱峰排似战,片石响於钟。
鸟语春云密,龙归暮雨重。
下观群岫小,始觉此为宗。 -
3.《舍弟踰日不知雪势密因再赋》 宋·陈与义
密雪来催诗,以怪子不作。
蔽天白漫漫,谁辨鹭与鹤。
坐令天回笑,未受风作恶。
急飞既繁丽,缓舞尤绰约。 -
4.《送樊二十三侍御赴汉中判官》 唐·杜甫
威弧不能弦,自尔无宁岁。
川谷血横流,豺狼沸相噬。
天子从北来,长驱振凋敝。
顿兵岐梁下,却跨沙漠裔。 -
5.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
6.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
7.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
8.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《观烧》 唐·齐己
猎猎寒芜引,承风势不还。
放来应有主,焚去到何山。
焰入空濛里,烟飞苍莽间。
石中有良玉,惆怅但伤颜。