-
181.《奉和秋暮言志应制》 唐·许敬宗
秋深桂初发,寒窗菊馀菲。
波拥群凫至,秋飘朔雁归。
月荚生还落,云枝似复非。
凝宸阅栖亩,观文伫少微。
圣敬韬前哲,先天谅不违。 -
182.《山林休日田家》 唐·卢照邻
归休乘暇日,饁稼返秋场。
径草疏王彗,岩枝落帝桑。
耕田虞讼寝,凿井汉机忘。
戎葵朝委露,齐枣夜含霜。
南涧泉初冽,东篱菊正芳。
还思北窗下,高卧偃羲皇。 -
183.《奉和九日幸临渭亭登高应制得深字》 唐·韦嗣立
层观远沈沈,鸾旗九日临。
帷宫压水岸,步辇入烟岑。
枝上萸新采,樽中菊始斟。
愿陪欢乐事,长与岁时深。 -
184.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
185.《九日杨奉先会白水崔明府》 唐·杜甫
今日潘怀县,同时陆浚仪。
坐开桑落酒,来把菊花枝。
天宇清霜净,公堂宿雾披。
晚酣留客舞,凫舄共差池。 -
186.《云安九日郑十八携酒陪诸公宴》 唐·杜甫
寒花开已尽,菊蕊独盈枝。
旧摘人频异,轻香酒暂随。
地偏初衣夹,山拥更登危。
万国皆戎马,酣歌泪欲垂。 -
187.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
188.《九日五首》 唐·杜甫
重阳独酌杯中酒,抱病起登江上台。
竹叶于人既无分,菊花从此不须开。
殊方日落玄猿哭,旧国霜前白雁来。 -
189.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
190.《秋中雨田园即事》 唐·耿湋
漠漠重云暗,萧萧密雨垂。
为霖淹古道,积日满荒陂。
五稼何时获,孤村几户炊。
乱流发通圃,腐叶著秋枝。
暮爨新樵湿,晨渔旧浦移。
空馀去年菊,花发在东篱。 -
191.《奉和圣制重阳旦日百寮曲江宴示怀》 唐·崔元翰
偶圣睹昌期,受恩惭弱质。
幸逢良宴会,况是清秋日。
远岫对壶觞,澄澜映簪绂。
炮羔备丰膳,集凤调鸣律。 -
192.《题贾巡官林亭》 唐·杨巨源
白鸟闲栖亭树枝,绿樽仍对菊花篱。
许询本爱交禅侣,陈寔由来是好儿。
明月出云秋馆思,远泉经雨夜窗知。
门前长者无虚辙,一片寒光动水池。 -
193.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
194.《九月十日即事》 唐·陈羽
汉江天外东流去,巴塞连山万里秋。
节过重阳人病起,一枝残菊不胜愁。 -
195.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
196.《病中寄白学士拾遗》 唐·张籍
秋亭病客眠,庭树满枝蝉。
凉风绕砌起,斜影入床前。
梨晚渐红坠,菊寒无黄鲜。
倦游寂寞日,感叹蹉跎年。 -
197.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
198.《九日登巴台》 唐·白居易
黍香酒初熟,菊暖花未开。
闲听竹枝曲,浅酌茱萸杯。
去年重阳日,漂泊湓城隈。
今岁重阳日,萧条巴子台。
旅鬓寻已白,乡书久不来。
临觞一搔首,座客亦裴回。 -
199.《九日题涂溪》 唐·白居易
蕃草席铺枫叶岸,竹枝歌送菊花杯。
明年尚作南宾守,或可重阳更一来。 -
200.《自题小草亭》 唐·白居易
新结一茅茨,规模俭且卑。
土阶全垒块,山木半留皮。
阴合连藤架,丛香近菊篱。
壁宜藜杖倚,门称荻帘垂。