-
321.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
322.《题城南书院三十四咏》 宋·张栻
今年少雨菊花迟,青蕊方开三两枝。
但是悠然真意在,青山何处不相宜。 -
323.《浣溪沙》 宋·李新
千古人生乐事稀。
露浓烟事薄寒时。
菊花须插两三枝。
未老功名辜两鬓,悲秋情绪入双眉。
茂陵多病有谁知。 -
324.《迎享送神》 宋·马光祖
长江兮淙淙,踞虎兮蟠龙。
秀群英兮礼乐,览千古兮焉穷。
蹇谁留兮青溪,穆将愉兮寿宫。
思至德兮肇苍姬,避圣嗣兮兴句吴。 -
325.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
326.《和答刘夔咏茱萸》 宋·程琳
霜枝凋翠雁横秋,莫倚危楼动旅愁。
菊有清香樽有酒,茱萸不插也风流。 -
327.《题太平馆》 宋·傅知录
万物荣枯自有时,梅花非早菊非迟。
时人莫似春蝴蝶,才到花开便满枝。 -
328.《村庄即事》 宋·耕吴
菊过重阳尚吐香,晚秋风景属村庄。
日羹野菜同妻饭,时傅邻篘对客觞。
霜后树枝多老丑,雨馀山色半微茫。
近来少入城中去,为爱闲居滋味长。 -
329.《次忠定史越王丹桂韵》 宋·胡榘
雾隐森森小山碧,不嫁东风矜国色。
流芳端自蕊珠仙,曾是先皇亲拔识。
一身便足当三千,气韵乃在黄香前。
聊同蕖菊领秋色,不与桃李争春妍。 -
330.《赋九月梅花》 宋·梁克家
老菊残梧九月霜,谁将先暖入东堂。
不因造物於人厚,肯放南枝特地香。
九鼎燮调端有待,百花羞涩敢言芳。
看来水玉浑相映,好取龙吟播乐章。 -
331.《次韵胡少瀹题梁王山蟠松诗》 宋·刘倓
长松上捎日月宫,昂霄耸壑材甚雄。
不肯甘心卧云巘,有时见梦十八公。
汗颜血指,那知大匠自有体。
斩伐丁丁,朝夕聒人幽耳聋。 -
332.《丙申元日》 宋·徐端
丙申正月初一日,巢君野人拈秃笔。
涂窗作鸦忆少年,不知老丑光阴疾。
退藏未了桑簪南,生涯代以崖蜂蜜。
小儿怪我不同尘,进不能寸退盈尺。 -
333.《四时诗·秋》 宋·徐瑾
红飘乱叶树连枝,雨著疏花菊狞篱。
蓬转恨多饶白发,鸿归数处寄新诗。 -
334.《山茶花》 宋·徐月溪
山花又晚出,旧不闻图经。
花深嫌少态,曾入苏公评。
迩来亦变怪,纷然著名称。
黄香开最早,与菊为辈朋。 -
335.《至正戊戌九日感怀》 元·叶颙
悠悠江影雁南飞,黄菊飘香蝶满枝。
斜日西风彭泽酒,殊方异国杜陵诗。
烟峦惨淡山林暮,霜叶萧疏草木悲。
醉后不思时节异,半欹乌帽任风吹。 -
336.《次幔亭道中有怀何氏女兄》 明·方孔炤妻
新雨出多峰,舟来镜中沐。
美人自远方,三春隔幽谷。
与姊寤寐时,老亲有舐犊。
而今各差池,忝命副华毂。 -
337.《题赵希远画蟠松玉兔图子昂赵公鉴记》 明·梦观法师
天水王孙重毫素,爱写蟠根万年树。
上有徂徕五色云,下有中山双白兔。
清阴散作秋满林,咫尺高堂起烟雾。
丹桂吹香野菊黄,玉叶金枝乱无数。 -
338.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
339.《和司马通伯夜坐有感韵》 明·秦夔
仕路无媒雪鬓寒,枝头黄菊抱香干。
冰山富贵从人竞,云雨交情洗眼看。
罗雀已空廷尉宅,沐猴谁制楚人冠。
唾壶击碎吟怀恶,数尽长更睡未安。 -
340.《会试感怀》 明·桑悦
骨肉乐完聚,贫贱生别离。
连年远行役,心死精力疲。
世途所履历,半篇《北征》诗。
兹行怀倍恶,重与诸子辞。