-
21.《暇日步西园感物辄为诗得七篇·秋圃》 宋·张耒
秋圃寂无有,萧条残菊枝。
老蛩依日叫,暗蝶傍人飞。
锁涩门开少,莎长人到稀。
旧游浑记得,到处即如归。 -
22.《夜初凉》 宋·张耒
庭木舞风雨,清秋来我堂。
衾裯偃宵寐,灯火照新凉。
昔我来清颍,庭花有晚芳。
坐看桐叶暗,已近菊枝黄。 -
23.《秋吟 其二》 元·王冕
菜叶绿满地,菊枝青过阑。
有为遵古道,无论及时官。
树影经秋减,湖光入座宽。
门前旧矶石,闲却钓鱼竿。 -
24.《雨后睡起有怀》 宋·韩元吉
菊枝萱草乱度隅,旋卷疏帘臣看书。
枕簟凉生秋雨后,轩窗睡足晚风初。
官閒自爱门无辙,计拙犹惭食有鱼。
莫遣功名心易老,只应湖海气难除。 -
25.《治圃》 宋·韩维
久雨地气泄,百草日以滋。
勃然翳我圃,积茀不可治。
遂信萧艾质,唐突兰蕙姿。
鸿鹄不肯下,跳蛙恃而嘻。 -
26.《九月十日西湖席上得乐字》 宋·韩维
秋云淡不飞,霜水清欲落。
维舟坐近浦,悲风满衡薄。
良游未为晚,佳节止在昨。
湛湛觞醪醇,娜娜菊枝弱。
天时倏代去,所恃有行乐。
何能学次公,忉咄谢多酌。 -
27.《九日二首》 宋·强至
渐老襟怀已足悲,登高节物可无诗。
秋声飒爽侵蓬鬓,晚意萧条伴菊枝。
故里江山寻好处,重阳樽酒负当时。
天边鸿雁随南望,忆弟双眸泪欲垂。 -
28.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
29.《西江月 寿王中丞》 元·王恽
梅萼暗传春信,菊枝尽傲霜威。
风姿元与岁寒期。
况是小春天气。
翠实调羹未晚,秋香添寿多宜。
高名北海旧蟠螭。
未似东山雅意。 -
30.《送史纯父归余杭》 宋·王铚
霜晴九月交,送子越东门。
同舟此水上,再对波清浑。
聚散三十载,惟此一意存。
邦国有大庆,去承旷荡恩。 -
31.《和陶渊明饮酒二十首》 宋·方回
华鬓极老态,丑面乏妍姿。
插花已不可,可插唯菊枝。
□□偶有酒,此事竟大奇。
连作数日饮,诗亦未暇为。 -
32.《重九独酌次偶成数韵呈江司法李帐干并同游诸》 宋·曾丰
浓煮茯苓饮,细研松柏脂。
虽名为节物,未必合时宜。
旨酒淘茱糁,华颠岸菊枝。
妻孥争笑我,将老尚儿痴。 -
33.《奉和九日幸临渭亭登高应制得枝字》 唐·韦安石
重九开秋节,得一动宸仪。
金风飘菊蕊,玉露泫萸枝。
睿览八纮外,天文七曜披。
临深应在即,居高岂忘危。 -
34.《菊荣一篇五章》 唐·萧颖士
采采者菊,芬其荣斯。
紫英黄萼,照灼丹墀。
恺悌君子,佩服攸宜。 -
35.《叹庭前甘菊花》 唐·杜甫
檐前甘菊移时晚,青蕊重阳不堪摘。
明日萧条醉尽醒,残花烂熳开何益。
篱边野外多众芳,采撷细琐升中堂。
念兹空长大枝叶,结根失所缠风霜。 -
36.《和令狐相公玩白菊》 唐·刘禹锡
家家菊尽黄,梁国独如霜。
莹静真琪树,分明对玉堂。
仙人披雪氅,素女不红妆。
粉蝶来难见,麻衣拂更香。 -
37.《霜菊》 唐·席夔
时令忽已变,行看被霜菊。
可怜后时秀,当此凛风肃。
淅沥翠枝翻,凄清金蕊馥。
凝姿节堪重,澄艳景非淑。
宁祛青女威,愿盈君子掬。
持来泛樽酒,永以照幽独。 -
38.《赋得秋菊有佳色》 唐·公乘亿
陶令篱边菊,秋来色转佳。
翠攒千片叶,金剪一枝花。
蕊逐蜂须乱,英随蝶翅斜。
带香飘绿绮,和酒上乌纱。
散漫摇霜彩,娇妍漏日华。
芳菲彭泽见,更称在谁家。 -
39.《和鲁望白菊》 唐·张贲
雪彩冰姿号女华,寄身多是地仙家。
有时南国和霜立,几处东篱伴月斜。
谢客琼枝空贮恨,袁郎金钿不成夸。
自知终古清香在,更出梅妆弄晚霞。 -
40.《菊》 唐·罗隐
篱落岁云暮,数枝聊自芳。
雪裁纤蕊密,金拆小苞香。
千载白衣酒,一生青女霜。
春丛莫轻薄,彼此有行藏。