-
121.《九日中军送白菊》 宋·杨万里
未应白菊减与黄,金作鈿心玉作裳。
一夜西风开瘦蕾,两年海南伴重阳。
若言佳节如常日,为底寒花分外香。
挼蕊浮杯莫多着,一枝留插鬓边霜。 -
122.《野菊》 宋·杨万里
未与骚人当糗粮,况随流俗作重阳。
政缘在野有幽色,肯为无人减妙香。
已晚相逢半山碧,便忙也折一枝黄。
花应冷笑东篱族,犹向陶翁觅宠光。 -
123.《戏答王子予送凌风菊二首》 宋·黄庭坚
王郎颇病金瓢酒,不耐寒花晚更芳。
瘦尽腰围怯风景,故来归我一枝香。 -
124.《希真堂东手种菊花十月始开》 宋·欧阳修
当春种花唯恐迟,我独种菊君勿诮。
春枝满园烂张锦,风雨须臾落颠倒。
看多易厌情不专,斗紫夸红随俗好。
豁然高秋天地肃,百物衰零谁暇吊。 -
125.《鹧鸪天·菊釂萸残玉未颓》 宋·无名氏
菊釂萸残玉未颓。
文星喜趁梦熊回。
预传鲲拟南溟去,亲送魁从北斗来。
真间世,定奇材。
满堂欢笑动春雷。
明年郎罢蟾宫近,更把丹枝为我栽。 -
126.《渔家傲·蕙死兰枯篱菊槁》 宋·无名氏
蕙死兰枯篱菊槁。
返魂香入江南早。
竹外一枝斜更好。
谁解道。
只今惟有东坡老。
去岁花前人醉倒。
酒醒花落嫌人扫。
人去不来春又到。
愁满抱。
青山一带连芳草。 -
127.《烛影摇红·金菊初开》 宋·无名氏
金菊初开,玉蟾新满升天皎。
重阳佳致始恢弘,圆鉴亭亭照。
上界中央奋矫。
桂花鲜、云收八表。 -
128.《次韵和原甫陪永叔景仁圣徒饮余家题庭中枯菊》 宋·梅尧臣
九月车马过,我庭黄菊鲜。
重来踰七旬,枯萼无复妍。
自非凌霜操,枝叶徒相连。
衰败未忍去,根荄尚翘然。 -
129.《雪霁霜晴独寻山迳菊花犹盛感而赋诗》 宋·王禹偁
狼藉金钱撒野塘,几丛无力卧斜阳。
争偷暖律输桃李,独亚寒枝负雪霜。
谁惜晚芳同我折,自怜孤艳袭人香。
幽怀远慕陶彭泽,且撷残英泛一觞。 -
130.《访胡邦衡庭前四菊茂其因赋二绝》 宋·周必大
挥毫曾对沈郎花,好事今同元亮家。
看即槐庭满桃李,霜枝留与野人夸。 -
131.《舣舟清江镇从任子严运使求菊》 宋·周必大
陶令思归未得归,黄花想见绕东篱。
满头须插何容易,且向盘园乞一枝。 -
132.《枢密王左丞宅新菊》 宋·杨亿
中枢多暇日,小圃占秋光。
雕玉新成槛,繁金乍泛觞。
陶离侵柳色,罗宅掩兰芳。
芝影连虚室,萱丛接后堂。 -
133.《菊花》 宋·曾巩
菊花秋开只一种,意远不随桃与梅。
游人有几爱孤淡,零落野水空岩隈。
层层露萼间枝叶,金靥万个围苍苔。
直从陶令酷爱尚,始有我见心眼开。
为怜清香与正色,欲搴更惜常徘徊。
当携玉轸就花醉,一饮不辞三百杯。 -
134.《题卧屏十八花·白菊》 宋·葛立方
天上新栽琪树枝,拖云带月下瑶墀。
须知正自真仙种,岂是金钿未染时。 -
135.《次韵因上人晚菊简魏定父》 宋·王之道
离索自可笑,衰迟谁见怜。
亭亭摇落中,一枝小窗前。
正色有家法,细看清且妍。
浮觞未云晚,松醪吾所便。 -
136.《追和李义山赋菊二首》 宋·王之道
嫩萼犹封绿,繁英已醉黄。
雨余三径晚,秋到一枝香。
滴滴盈朝露,晖晖映夕阳。
何妨浮玉斚,共醉木兰堂。 -
137.《秋晚采菊和徐伯远》 宋·王之道
少皞司肃杀,于渠独留情。
一枝黄金花,照眼增双明。
香清露溥溥,秀色云英英。
会当饮潭水,使我病骨轻。 -
138.《墨菊》 宋·张元干
老眼惊花暗,斜枝落纸愁。
晚来闻冷雨,幻出一篱秋。 -
139.《端午登郡城得白菊一枝》 宋·朱翌
天外飞云结晚阴,城头清吹度虚襟。
江山已定南居计,鱼鸟休撩北去心。
菊早有花千叶嫩,薄香酿酒十分斟。
归来卧听黄昏雨,与我尤亲一布衾。 -
140.《重午菊有花遂与菖蒲同采》 宋·朱翌
菖蒲秀端午,黄花作重阳。
万物各归行,半岁遥相望。
云何忽并开,相与同一觞。
仙人九节杖,东坡一枝香。