-
1.《同群公题张处士菜园》 唐·高适
耕地桑柘间,地肥菜常熟。
为问葵藿资,何如庙堂肉。 -
2.《园官送菜》 唐·杜甫
清晨蒙菜把,常荷地主恩。
守者愆实数,略有其名存。
苦苣刺如针,马齿叶亦繁。
青青嘉蔬色,埋没在中园。 -
3.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
4.《沁园春·咏菜花》 清·陈维崧
极目离离,遍地濛濛,官桥野塘。
正杏腮低亚,添他旖旎;柳丝浅拂,益尔轻飏。
绣袜才挑,罗裙可择,小摘情亲也不妨。
风流甚,映粉红墙低,一片鹅黄。 -
5.《携稚子东园刈菜因书触目兼寄均州宋四阁长》 宋·王禹偁
大燕引新雏,小鸦哺老乌。
青青树木间,禽鸟声欢娱。
我携二稚子,东园撷春蔬。
可以奉晨羞,采采供贫厨。 -
6.《观园夫种菜》 宋·虞俦
町畦纷接壤,灌溉细穿渠。
坐待佳蔬长,应须恶草除。
向来师老圃,此去遂间居。
绕屋扶疎处,兼寻种树书。 -
7.《过留台吴侍郎新葺菜市小园》 宋·宋庠
解选幽栖地,园居压野开。
清风无近至,双派即同来。
度彴幽人屐,临渠醉客杯。
倒根柽拥岸,初箨筍穿苔。
溪石行堪钓,沙鸥已罢猜。
宵游应更好,长负月徘徊。