-
1.《雁儿落带得胜令·饮中闲咏》 明·康海
数年前也放狂,这几日全无况。
闲中件件思,暗里般般量。
真个是不精不细丑行藏,怪不得没头没脑受灾殃。
从今后花底朝朝醉,人间事事忘。
刚方,篌落了膺和滂;荒唐,周全了籍与康。 -
2.《天仙子(荼コ已凋落赋)》 宋·冯时行
风幸多情开得好。
忍却吹教零落了。
弄花衣上有馀香,春已老。
枝头少。
况又酒醒鶗鴂晓。
一片初飞情已悄。
可更如今纷不扫。
年随流水去无踪,恨不了。
愁不了。
楼外远山眉样小。 -
3.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
4.《红楼梦曲》 清·曹雪芹
为官的,家业凋零;
富贵的,金银散尽;
有恩的,死里逃生;
无情的,分明报应; -
5.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
6.《古蟾宫·元宵》 明·王磐
听元宵,往岁喧哗,歌也千家,舞也千家。
听元宵,今岁嗟呀,愁也千家,怨也千家。
那里有闹红尘香车宝马?祗不过送黄昏古木寒鸦。
诗也消乏,酒也消乏,冷落了春风,憔悴了梅花。 -
7.《武陵春》 宋·赵长卿
落了丹枫残了菊,秋色苦无多。
谁唤西风泣泪罗,吹恨入星河。
碧枝头金粟闹,曾乖翠云窝。
重柔檀英忆两娥。
无奈冷香何。 -
8.《下第有怀》 唐·章碣
故乡朝夕有人还,欲作家书下笔难。
灭烛何曾妨夜坐,倾壶不独为春寒。
迁来莺语虽堪听,落了杨花也怕看。
但使他年遇公道,月轮长在桂珊珊。 -
9.《点绛唇(席间和昌甫)》 宋·韩淲
银笔金花,断肠有句闲挥扫。
又还落了。
梅片阳春小。
古往今来,风味须才调。
山林少。
这些襟抱。
输与江东老。 -
10.《颂古八首》 宋·释如净
一个乌梅似本形,蜘蛛结网打蜻蜓。
蜻蜓落了两片冀,堪笑乌梅咬铁钉。 -
11.《刈稻了咏怀》 唐·杜甫
稻获空云水,川平对石门。
寒风疏落木,旭日散鸡豚。
野哭初闻战,樵歌稍出村。
无家问消息,作客信乾坤。 -
12.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
13.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
14.《厌花落》 唐·韩偓
厌花落,人寂寞,果树阴成燕翅齐,西园永日闲高阁。
后堂夹帘愁不卷,低头闷把衣襟捻。
忽然事到心中来,四肢娇入茸茸眼。 -
15.《一落索》 宋· 舒亶
叶底枝头红小。
天然窃窕。
后园桃李谩成蹊,问占得、春多少。
不管雪消霜晓。
朱颜长好。
年年若许醉花间,待拚了、花间老。 -
16.《一落索》 宋·晁端礼
正向溪堂欢笑。
忽惊传新诏。
马蹄准拟乐郊行,又欲近、长安道。
鹳鹊楼边初到。
未花残莺老。
崔徽歌舞有余风,应忘了、东平好。 -
17.《一落索》 宋·陈瓘
体上衣裳云作缕。
不论寒暑。
世间多少老婆禅,犹苦问、台山路。
堪笑庞翁无趣。
临行却住。
古人公案不须论,还了得、如今否。 -
18.《菩萨蛮·落花迤逦层阴少》 宋·沈蔚
落花迤逦层阴少,青梅竞弄枝头小。
红色雨和烟,行人江那边。
好花都过了,满地空芳草。
落日醉醒问,一春无此寒。 -
19.《一落索》 宋·朱敦儒
一夜雨声连晓。
青灯相照。
旧时情绪此时心,花不见、人空老。
可惜春光闲了。
阴多晴少。
江南江北水连云,问何处、寻芳草。 -
20.《生查子(与客醉岩桂下,落蕊忽堕酒杯中)》 宋·向子諲
月姊倚秋风,香度青林杪。
吹堕酒杯中,笑靥撩人小。
芗林万事休,独此情未了。
醉里又题诗,不觉花前老。