-
1.《读宋徽宗北狩龙沙赋忍听羌笛落梅花乐府》 元·叶颙
一声羌笛咽龙沙,万里燕云独梦家。
吹入中原都是恨,如何只怕《落梅花》。 -
2.《和耿时举梅雪二首》 宋·仲并
点酥娇面试初芳,琢句真须琢玉郎。
聊与一枝论雅素,未须千叶间轻黄。
斜簪髻畔随人好,满覆樽前借客香。
谁引角声人未寝,落梅声裹看晨妆。 -
3.《冬夜闻角声》 宋·陆游
忆在梁州夜雪深,落梅声里玉关心。
山城老去功名忤,卧对寒灯泪满襟。 -
4.《落梅风·斜阳外》 元·李致远
斜阳外,春雨足,风吹皱一池寒玉。
画楼中有人情正苦,杜鹃声莫啼归去。 -
5.《梅花落》 隋代·江总
腊月正月早惊春。
众花未发梅花新。
可怜芬芳临玉台。
朝攀晚折还复开。 -
6.《虞美人·湿红笺纸回纹字》 宋·晏几道
湿红笺纸回纹字。
多少柔肠事。
去年双燕欲归时。
还是碧云千里、锦书迟。
南楼风月长依旧。
别恨无端有。
倩谁横笛倚危阑。
今夜落梅声里、怨关山。 -
7.《菩萨蛮(落梅)》 宋·孙舣
一声羌管吹呜咽。
玉溪夜半梅翻雪。
江月正茫茫。
断桥流水香。
含章春欲暮。
落日千山雨。
一点着枝酸。
吴姬先齿寒。 -
8.《次韵任公渐感梅花十五韵》 宋·黄庭坚
花信风来自伊洛,稍稍花光上林薄。
经年病骨怯轻寒,裁就春衫不胜著。
累累墙底卧虚樽,醉乡何处寻城郭。
小轩假寐游华胥,万籁无声灯寂寞。 -
9.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
10.《梅》 宋·李啸轩
笛谱从来有落梅,梅花那怕笛声哀。
几回笛里看花处,曲自凄凉花自开。