-
1.《问津楼》 宋·郑伯熊
周道直如矢,亡羊古无有。
利欲蚀本心,眼花大如斗。
适燕南其辕,之越乃北走。
四海阮嗣宗,臧否不挂口。
一恸激流俗,新荑发枯朽。
斯人向千载,此意谁复剖。
问津非名楼,端以觉蒙蔀。 -
2.《谢久轩蔡先生惠墨九首》 宋·姚勉
轩冕傥来物,岂足羁圣贤。
素王万世功,杏坛诲三千。
平世膺戎狄,事功止当年。
六经发蒙蔀,今古日在天。 -
3.《春夜梦游溪上如世传桃源与梵僧仙子偶具蟠桃》 宋·释文珦
随意作清游,唯与筇竹偶。
徘徊望原田,宛转赴林薮。
隔溪更幽奇,欲往兴弥厚。
渔人自知心,涉我不待叩。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
6.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
7.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。