-
1.《上湖广总领赵郎中》 宋·曹彦约
春风湓浦驻行轩,独许愚儒夜叩关。
六路方迎新遣使,五年犹念旧登门。
薄缘未许南楼分,归梦唯惊丙夜魂。
幸自秋江好天色,一帆风月际真源。 -
2.《题夹江冯临父玉山庄图》 宋·程公许
天下最佳处,惟二室三川。
一气所融结,何地无云烟。
忆游古南安,倦憩大观前。
士洲与三岛,渺莽云水连。 -
3.《蟹至十数日而异时特贵贫者只得忍口薄暮有以》 宋·方岳
蟹之风月元无价,只卖百钱那是钱。
醉堕多生贪爱业,贫随现在喜欢缘。
以名怒尔吾何敢,谓腹负予谁不然。
新与客尝秋已老,岂堪持到菊花前。 -
4.《重九日病酒不饮而园菊已芳薄莫吟绕亦有佳兴》 宋·张镃
心境本一如,美恶缘妄生。
惟今寻常日,强以重九名。
入秋雨泽悭,连朝更晴明。
木叶未苦凋,禽鸟皆春声。 -
5.《妾薄命六首》 宋·林景熙
盈盈梁家姝,奕奕晋朝使。
斛珠不论货,得奋巾栉侍。
一笑金谷春,列屋俱斂避。
岂知锦步温,已复为愁地。
念主惠妾深。
缘妾为主累。 -
6.《缘识》 宋·宋太宗
丽句冥搜得,灰心大道尊。
从人言澹薄,古僻是玄门。 -
7.《缘识》 宋·宋太宗
识重随缘喜,精心住处安。
慈心常淡薄,人我定心难。 -
8.《缘识》 宋·宋太宗
修心慕道入玄机,方便门停次第依。
种性莫教拘执定,因缘去住不相违。
离他少欲阴功积,淡薄深来绝是非。
浮世利名常逢遣,真空妄想一时归。 -
9.《缘识》 宋·宋太宗
高山树叶翠森森,寂静因中道最深。
利得昆仑皆璞玉,不须丽水有真金。
浇漓渐变同尧日,薄俗将重理舜琴。
祸福年长随世改,玄门大戒喻飞沈。 -
10.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
11.《缘识》 宋·宋太宗
全无体段弟一弱,十指乖张时更错。
五音不辨信手弹,薄会人前言自乐。
弦不调,手不洗,更兼指下无道理。 -
12.《缘识》 宋·宋太宗
眼前清静莫相违,方便门中好仗依。
名利勿贪常澹薄,真来悟即一进归。 -
13.《缘识》 宋·宋太宗
中秋八月祥风遍,慢上东轮云游转。
清境将开照玉京,一时宫阙为银殿。
夜静寒光半欹楼,穿入帘帷白如练。
景致融怡露添寒,薄茶佳客随情翫。
无问高下尽一般,爽气周天如雪霰。
千家万家仰天维,漏永更深方罢看。 -
14.《缘识》 宋·宋太宗
中秋夜,圆转魄,东升慢上露先湿。
起清风,明似雪,薄衣阶下寒泉滴。
随且情,何豁达,五音罢去无踪迹。
星稀斗暗一宽窄,桂华望处谁不惜。 -
15.《缘识》 宋·宋太宗
谁测玄机圣,天功地久长。
群生皆是性,道德有圆方。
妍丑随情意,於戏细酌量。
达人知澹薄,默默见非常。 -
16.《缘识》 宋·宋太宗
逍遥能自在,大道亦何去何殊。
澹薄随情遣,优游静恶除。
春生凡作则,秋谢遍悲疏。
利益玄穹鉴,公平信史书。 -
17.《七弟示诗后又改缘字为川字因再次韵》 宋·苏颂
幽栖新得地,朴饰敢求全。
一亩真儒有,三年近道边。
锄荒还见旧,革陋遂成妍。
栋宇依岩畔,烟云入槛前。 -
18.《从驾幸少林寺》 唐·武则天
陪銮游禁苑,侍赏出兰闱。
云偃攒峰盖,霞低插浪旂。
日宫疏涧户,月殿启岩扉。
金轮转金地,香阁曳香衣。 -
19.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
20.《奉和月夜观星应令》 唐·虞世南
早秋炎景暮,初弦月彩新。
清风涤暑气,零露净嚣尘。
薄雾销轻縠,鲜云卷夕鳞。
休光灼前曜,瑞彩接重轮。
缘情摛圣藻,并作命徐陈。
宿草诚渝滥,吹嘘偶搢绅。
天文岂易述,徒知仰北辰。