-
1.《谢文灏元丰上文藁》 宋·黄庭坚
虎豹文章非一斑,乳雉五色蜃胎寒。
天生材器各有用,相如名独重太山。
风流小谢宣城後,少年如春胆如斗。
裕陵书藁公不朽,持名铁石要长久。 -
2.《小酿告熟童子索覆瓶纸坼旧藁与之》 宋·赵蕃
太玄适足覆酱瓿,旧藁乃获塓酒尊。
从来事有幸不幸,一笑掀髯谁与论。 -
3.《以穷藁借全真》 宋·赵蕃
平生不识宋亨伯,老去手将穷藁编。
六一家风真好事,要渠行世欲抄传。 -
4.《予以谬作数种并总所奏藁遗参赞高紫微闻以阅》 宋·岳珂
夜半军书尚帛铃,想应欹枕梦难成。
新凉颇复欺长夏,旧事何妨阅短檠。
人说文衡真有托,公於诗卷若为评。
复襄遗迹今如许,试考当时六万兵。 -
5.《予以谬作数种并总所奏藁遗参赞高紫微闻以阅》 宋·岳珂
涉笔牛腰倦不支,余工那复到新诗。
殷雷秧绿又期月,指日枣红能几时。
自古兵财无一策,于今社稷寄西陲。
入郛及国均危道,勿谓君侯不敢知。 -
6.《再和题黄免耕吟藁》 宋·许月卿
免耕遗藁九京幽,宿诺吾方负仲田。
宿诺斜阳悲宿草,沉思一旦落沉浮。
池生春草虚堂梦,枫落吴江何处舟。
有子九京如不死,一轮明月墓山头。 -
7.《读石隐淡吟藁》 宋·丘葵
借师新藁读,睡睫不曾交。
璧月沉寒濑,琪花着老梢。
一吟三叹咏,双字几推敲。
晓雨驱炎热,僧窗得尽钞。 -
8.《题陈筼谷陈野逸吟藁》 宋·黄敏求
谢却梅花吟课少,苦无心事恼陶泓。
得君近日诗编读,增我晴窗眼力明。
爽似暑风秋九夏,清逾夜月书三更。
后山衣钵尘埃久,赖有双英主夏盟。 -
9.《跋竹间僧诗藁》 宋·徐集孙
借来香墨本,相对坐孤檠。
句似寒梅好,梦从春草生。
逼人禅价重,唤我宦情轻。
一事犹相得,此君同此盟。 -
10.《奉归柳塘潘希白诗藁》 宋·赵汝回
织柳缝花雅道衰,将题锦卷复敲推。
夜寒吟苦冰澌合,境寂心融造化来。
斸石昆仑携玉下,乘槎河海到天回。
今时古调何人爱,东野长江在夜台。 -
11.《戏题诗藁》 宋·戴复古
冷澹篇章遇赏难,杜陵清瘦孟郊寒。
黄金作纸珠排字,未必时人不喜看。 -
12.《题罗次说竹岩摘藁》 宋·文天祥
游子西南来,出门道何悠。
文章会有用,意气轻身谋。
纷纷食粱肉,藜藿当其忧。
君看百川水,何处不东流。 -
13.《题竹溪近藁二首》 宋·刘克庄
□上翁新授□□,□□字字费精研。
韩婴岂敢为□□,郭象安能□□□。
曾是呕心多警语,或疑枕膝有奇传。
溪□□僻□□□,何日真乘入剡船。 -
14.《题竹溪近藁二首》 宋·刘克庄
□□久让□□□,□□墙低怯浅攻。
白敏居常嘲杜甫,愈谦自说效卢仝。
三千首探骊颔宝,九万里抟鹏背风。
欲往从之翅羽短,碧天无际海连空。 -
15.《题袁秘书文藁》 宋·刘克庄
场屋声名淳绍初,同时一辈晓星疏。
举人尚记前乡贡,天子亦呼行秘书。
出蜀诗堪编杜集,涉湘文可补骚馀。
中朝典册须鸿笔,何必然藜照蠹鱼。 -
16.《读友人奏藁》 宋·刘克庄
首规旒冕次钧衡,纸价遥知贵洛城。
谷永有知应愧死,曹蜍无气谩偷生。
弘宽敛衽惭三策,桑濮收声让九成。
闻说龙天俱赞叹,法筵第一义分明。 -
17.《题胡仲威文藁》 宋·刘克庄
熟读执事文,恍如入宝山。
瑰异千万种,一一无可删。
瑶草既俯拾,珠树亦仰攀。
美玉不知数,照映穹壤间。 -
18.《题近藁二首》 宋·刘克庄
吾年开八秩,形槁更心灰。
禅缚病居士,诗殃冻秀才。
无功上麟阁,有案在乌台。
攻苦三千首,谁曾着价来。 -
19.《题近藁二首》 宋·刘克庄
世间小家数,不瘦失之寒。
都未饱鲸脍,徒然烹虮肝。
于今无对垒,亘古有荒坛。
改竄无全句,明朝更取看。 -
20.《跋方云台文藁二十韵》 宋·刘克庄
文人何琐碎,夫子独雄尊。
击水移南海,追风出大宛。
黑潭龙怒起,碧宇鹘孤鶱。
翕曶波涛涌,须臾电雹奔。