-
1.《夜梦至何许岩壑深窈石上苔痕隐起如小篆有僧》 宋·方岳
大杨风日春,小范林壑秋。
去予几何年,各已如云浮。
谁歌黄金缕,共醉白玉舟。
梦中到蓬莱,名字留岩幽。 -
2.《三游洞》 宋·陈岩
清风披拂藓苔痕,洞里仙乡万古春。
有路尽通尘世客,来游何独是三人。 -
3.《同舍弟佶、班、韦二员外秋苔对之成咏》 唐·包何
每看苔藓色,如向簿书闲。
幽思缠芳树,高情寄远山。
雨痕连地绿,日色出林斑。
却笑兴公赋,临危滑石间。 -
4.《苔》 唐·徐夤
印留麋鹿野禽踪,岩壁渔矶几处逢。
金谷晓凝花影重,章华春映柳阴浓。
石桥羽客遗前迹,陈阁才人没旧容。
归去扫除阶砌下,藓痕残绿一重重。 -
5.《苔》 唐·徐夤
印留麋鹿野禽踪,岩壁渔矶几处逢。
金谷晓凝花影重,章华春映柳阴浓。
石桥羽客遗前迹,陈阁才人没旧容。
归去扫除阶砌下,藓痕残绿一重重。 -
6.《柳梢青(和逃禅四首)》 宋·陈允平
藓迹苔痕。
香浮砚席,影蘸吟尊。
雪正商量,同云淡淡,微月昏昏。
孤山往事谁论。
但招得、逋仙断魂。
客里相逢。
数枝驿路,千树江村。 -
7.《苔》 唐·徐寅
印留麋鹿野禽踪,岩壑渔矶处处逢。
金谷晓凝花影重,章台春影柳阴浓。
石桥羽客遗前迹,陈阁才人没旧容。
归去扫除阶砌下,藓痕残绿一重重。 -
8.《石笋行》 唐·杜甫
君不见益州城西门,陌上石笋双高蹲。
古来相传是海眼,苔藓蚀尽波涛痕。
雨多往往得瑟瑟,此事恍惚难明论。 -
9.《朱坡》 唐·杜牧
下杜乡园古,泉声绕舍啼。
静思长惨切,薄宦与乖暌。
北阙千门外,南山午谷西。
倚川红叶岭,连寺绿杨堤。 -
10.《寄刘侍御》 唐·贾岛
衣多苔藓痕,犹拟更趋门。
自夏虽无病,经秋不过原。
积泉留岱鸟,叠岫隔巴猿。
琴月西斋集,如今岂复言。 -
11.《灵山寺》 唐·罗隐
晚景聊摅抱,凭栏几荡魂。
槛虚从四面,江阔奈孤根。
幽径薜萝色,小山苔藓痕。
欲依师问道,何处系心猿。 -
12.《灵山寺》 唐·罗隐
晚景聊摅抱,凭栏几荡魂。
槛虚从四面,江阔奈孤根。
幽径薜萝色,小山苔藓痕。
欲依师问道,何处系心猿。 -
13.《槎》 唐·吴融
浪痕龙迹老欹危,流落何时别故枝。
岁月空教苔藓积,芳菲长倩薜萝知。
有文在朽人难识,无蠹藏心鸟莫窥。
家近沧浪从泛去,碧天消息不参差。 -
14.《登岘山观李左相石尊联句》 唐·颜真卿
李公登饮处,因石为洼尊。
——颜真卿
人事岁年改,岘山今古存。
——刘全白 -
15.《胡达孝水墨妙绝一世,为余作枯松孙枝石间老》 宋·杨万里
东斋归自涴花里,访我弄泉惠山趾。
随身万里只孤舟,一簪不曾著行李。
忽拈远物出袖中,乃是孔明庙前古柏阆州松。
径从平地便起立,上穿屋瓦到青穹。 -
16.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
17.《张太博亨泉》 宋·洪咨夔
公家老博望,手斲扶桑根。
骑之泛溟渤,飘然泝昆仑。
直到析木津,细问黄河源。
玉绳澹碧落,机杼闲天孙。 -
18.《题诸葛绣香园》 宋·白玉蟾
碧桃枝上东风转,一点阳和开柳眼。
何人收拾罗浮香,藏在此园天不管。
每岁东君召勾芒,玉壶淡淡晴烟暖。
佳人有恨嫌花迟,王孙不来空草偃。 -
19.《琳老所居植竹发笋而草茁其傍作诗见寄为赋一》 宋·毛滂
春风吹琅玕,夏长苍龙孙。
未见拂云梢,已引鞭骥根。
包藏霜雪姿,隐忍苔藓痕。
其傍茁小草,同出东帝恩,恩深草先高,抱箨殊未掀。
岁寒两何如,一笑凝诗魂。 -
20.《游郭希吕石洞二十咏·谷口》 宋·刘过
水流自何许,远欲穷其源。
石梯苔藓层,微有屐齿痕。