-
1.《题曹娥墓》 宋·翁元龙
自从西子入吴宫,幸有英娥可劝忠。
同姓最惭曹孟德,垂名只许叔先雄。
虚生浪死人何限,白日青天古一同。
看得冢头三寸草,也嫌桃李嫁东风。 -
2.《水心先生墓下作》 宋·王汶
排云止殊庭,备物俨神道。
含酸步逶迤,积疹思遐漂。
乘风来帝旁,驾说落穷岛。
百圣集会期,万化资斧藻。 -
3.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
4.《盗发汉侍中许彧墓》 明·高启
古冢竟谁穿,虚传锢最坚。
玉鱼宵已出,石兽晓犹眠。
长夜俄看月,幽台不掩泉。
须知摸金者,亦到汉陵前。 -
5.《挽赵虚斋二首》 宋·刘克庄
前岁山人来访逮,墓田丙舍报余知。
法书尚宝元章帖,拙笔深惭有道碑。
重作大招难尽意,共谈太极永无期。
可怜老病忘昏昼,但记西窗剪烛时。 -
6.《留墓松》 宋·卫宗武
青青冢上木,夭矫摩太虚。
日夜之所息,雨露这所濡。
其来至高曾,溪啻五世储。
伟哉廊庙材,而受斤斧屠。 -
7.《过汉故城》 唐·王绩
大汉昔未定,强秦犹擅场。
中原逐鹿罢,高祖郁龙骧。
经始谋帝坐,兹焉壮未央。
规模穷栋宇,表里浚城隍。 -
8.《石笋行》 唐·杜甫
君不见益州城西门,陌上石笋双高蹲。
古来相传是海眼,苔藓蚀尽波涛痕。
雨多往往得瑟瑟,此事恍惚难明论。 -
9.《故秘监丹阳郡公延陵包公挽歌》 唐·窦牟
台鼎尝虚位,夔龙莫致尧。
德音冥秘府,风韵散清朝。
天上文星落,林端玉树凋。
有吴君子墓,返葬故山遥。 -
10.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
11.《捉捕歌》 唐·元稹
捉捕复捉捕,莫捉狐与兔。
狐兔藏窟穴,豺狼妨道路。
道路非不妨,最忧蝼蚁聚。
豺狼不陷阱,蝼蚁潜幽蠹。 -
12.《和李校书新题乐府十二首·缚戎人》 唐·元稹
边头大将差健卒,入抄禽生快于鹘。
但逢赪面即捉来,半是边人半戎羯。
大将论功重多级,捷书飞奏何超忽。 -
13.《酬郑从事四年九月宴望海亭,次用旧韵》 唐·元稹
海亭树木何茏葱,寒光透坼秋玲珑。
湖山四面争气色,旷望不与人间同。
一拳墺伏东武小,两山斗构秦望雄。 -
14.《青石-激忠烈也》 唐·白居易
青石出自蓝田山,兼车运载来长安。
工人磨琢欲何用,石不能言我代言。
不愿作人家墓前神道碣, -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
17.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
18.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
19.《指南录后序》 宋·文天祥
德祐二年二月十九日,予除右丞相兼枢密使,都督诸路军马。
时北兵已迫修门外,战、守、迁皆不及施。
缙绅、大夫、士萃于左丞相府,莫知计所出。
会使辙交驰,北邀当国者相见,众谓予一行为可以纾祸。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。