-
1.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
2.《奉和袭美酒中十咏·酒乡》 唐·陆龟蒙
谁知此中路,暗出虚无际。
广莫是邻封,华胥为附丽。
三杯闻古乐,伯雅逢遗裔。
自尔等荣枯,何劳问玄弟。 -
3.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。 -
4.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。 -
5.《华盖山》 宋·邓犀如
日沈露下不胜寒,绝顶江南第一山。
脚底云平疑可步,身边月近似容攀。
诸天合在虚无际,清磬应闻缥缈间。
秋拚今宵不成寐,遇风高处着仙班。 -
6.《谢池春·壮岁从戎》 宋·陆游
壮岁从戎,曾是气吞残虏。
阵云高、狼烽夜举。
朱颜青鬓,拥雕戈西戍。
笑儒冠、自来多误。
功名梦断,却泛扁舟吴楚。
漫悲歌、伤怀吊古。
烟波无际,望秦关何处。
叹流年、又成虚度。 -
7.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
8.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
9.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
10.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
11.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
12.《示能仁长老祖秀》 宋·胡寅
此世示可出,太虚无古今。
一尘绝点染,万象罗萧森。
白云从何来,舒卷亦无心。
流风散远影,花雨释重阴。 -
13.《临江仙·实际本来无一事》 元·山主
实际本来无一事,虚生遍计情荒。
红炉火内降严霜。
翳除花谢,一念契真常。
迷者争知生死路,驱驱日夜忙忙。
道人不是好宫商。
为嗟浮世, -
14.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
15.《春日奉献圣寿无疆词十首》 唐·杨巨源
文物京华盛,讴歌国步康。
瑶池供寿酒,银汉丽宸章。
灵雨含双阙,雷霆肃万方。
代推仙祚远,春共圣恩长。 -
16.《东城被盗得世字》 宋·秦观
野人无机心,触事少防卫。
所至辄酣寝,屡堕穿窬计。
孤亭夜深墨,风死雨初霁。
有盗穴壁来,攘取逮衾袂。 -
17.《画竹歌为道士詹明德赋》 明·刘基
我所思兮在潇湘,苍梧九疑渺无际,但见绿竹参天长。
上有寒烟凝不飞,下有流水声琅琅。
中有万古不尽离别泪,化作五色丹霞浆。
穿崖贯石出厚地,风吹露涤宵有光。 -
18.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
云无心而自闲,天无际而能宽。
道无像而普应,神无虑而常安。
随之也不见去迹,迎之也不见来端。
一藏教只成赞叹,三世佛止可傍观。
烛晓堂虚,织妇转机梭路细。
水明夜静,渔老拥蓑船月寒。 -
19.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·张去惑
汉江千里清溶溶,惟此南夏奠其中。
因山为城峙险固,一国形胜何高雄。
嶷然巨首名曰岘,回压面势尊且崇。
东扼迅流疑引翼。 -
20.《为云侣天游赋》 宋·卫宗武
汗漫可以期,列缺可以至。
岂不高且远,未足语超诣。
至人司重玄,妙境此融会。
无声亦无臭,万象於我备。