-
1.《虚空歌》 宋·张继先
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。 -
2.《西江月·悟性无生无灭》 元·王*
悟性无生无灭,采铅有去有来。
两般灵物结成胎。
云气常浮宝盖。
终日和光混俗,任时随处宽怀。
清风明月满蓬莱。
睹破虚空无碍。 -
3.《颂十玄谈·心印》 宋·释印肃
虽知体自虚空性,如理深渊融一镜。
万象森罗没处藏,摩尼离垢当清净。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《宿赞公房》 唐·杜甫
杖锡何来此,秋风已飒然。
雨荒深院菊,霜倒半池莲。
放逐宁违性,虚空不离禅。
相逢成夜宿,陇月向人圆。 -
6.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
7.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
8.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
9.《解佩令·如论性命》 元·王哲
如论性命,须搜夕昼。
光明照、有甚肥瘦。
日月西游,当中斡、枢机北斗。
天花绽、异香无漏。
空空皆出,虚虚尽透。
清凉处、逍遥交媾。
自在跻真,轻飚外、任飘精秀。
聚云朋、更兼霞友。 -
10.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
11.《锦堂春·活骷髅》 宋·无名氏
活骷髅。
算来有甚风流。
着衣衫、遮形盖体,弄精神、虚度春秋。
又不念、无常近也,又不怕、阎老来勾。 -
12.《自咏二首》 唐·徐灵府
寂寂凝神太极初,无心应物等空虚。
性修自性非求得,欲识真人只是渠。
学道全真在此生,何须待死更求生。
今生不了无生理,纵复生知那处生。 -
13.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
14.《渔家傲·跳出凡笼寻性命》 元·王哲
跳出凡笼寻性命。
人心常许依清静。
便是修行真捷径。
亲禅定。
虚中转转观空迥。
认得祖宗醒复醒。
红红赫赫如金定。
渐渐圆明光又莹。
通贤圣。
无生路上长端正。 -
15.《驿马叹》 宋·方回
铁陈突万人,{上西下之}驾行九轨。
圣门称其德,成功亦云伟。
嗟尔驿骑者,售身堕泥滓。
朝才南一程,夕又北百里。 -
16.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
17.《鹧鸪天》 宋·朱敦儒
不系虚舟取性颠。
浮河泛海不知年。
乘风安用青帆引,逆浪何须锦缆牵。
云荐枕,月铺氈,无朝无夜任横眠。
太虚空里知谁管,有个明官唤做天。 -
18.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
19.《念昔游四首》 宋·胡仲弓
昔游半山寺,木落山欲童。
秋高岚气旺,晓日出曈曨。
杖藜破莽苍,举步生清风。
登堂发一笑,绝倒临川公。 -
20.《衰疾几半月梅已空杏花亦烂漫矣忽往一观成古》 宋·张镃
年前约园梅,梅开主人病。
初英仅一窥,旋遭风雨横。
瑰奇耻浪设,收卷归尽净。
追攀梦中事,讵复形啸咏。