-
1.《题孙思邈真》 宋·苏轼
先生一去五百载,犹在峨眉西崦中。
自为天仙足官府,不应尸解坐虻虫。 -
2.《虫豸诗·虻(三首)》 唐·元稹
阴深山有瘴,湿垫草多虻。
众噬锥刀毒,群飞风雨声。
汗粘疮痏痛,日曝苦辛行。
饱尔蛆残腹,安知天地情。 -
3.《叔治遗草虫枕屏》 宋·梅尧臣
世传毗陵画,妙绝僧居宁。
不为权贵逼,所与乃忘形。
英机三尺素,落笔酒未醒。
忽为双飞蜂,忽就一蜻蜓。 -
4.《续十虫吟5》 宋·舒岳祥
虫有土中狗,翼短身则长。
行地如狗子,两臂健擘张。
纵横成穴道,堀堁身蔽藏。
握之人手中,排抉力其强。
夜飞能打人,有物凭为殃。
收之入药录,虻蛭同其良。
君看医师术,可谓宰相方。 -
5.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
6.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
7.《嘲蚊四十韵》 宋·范成大
暑魃方肆行,羽孽亦厉习。
肖翘极么魔,坱圠累辟翕。
湿生同粪蝎,腐化类宵熠。
初来闹郭郛,少进互原隰。 -
8.《和圣俞聚蚊》 宋·欧阳修
颓阳照穷巷,暑退凉风生。
夫子卧环堵,振衣步前楹。
愁烟四邻起,鸟雀喧空庭。
余景蔼欲昏,众蚊复薨薨。 -
9.《江行杂书》 宋·戴表元
荒城日暮秋江长,{禾罢}稏野熟秋风香。
青天茫茫不知处,扁舟卧入菰蒲乡。
波深浪静鱼鸭乐,遥林堕景同飞扬。
平生见画无此本,便谷默写悬高堂。 -
10.《送□景文长兴丞》 宋·方回
太湖之岸环□县,君所佐县为最雄。
其民无不挟利刃,往入杀人白昼中。
荻浦盐丁更狞恶,轻舠出没洪涛风。
迩来清霜冻天地,一扫蚊虻销昏雺。