-
1.《送张企翱之广东提学》 明·陆容
天语遥将度岭南,一方师表羡君堪。
潜回风俗观新政,乐育英才副昔谈。
爱护襟期同郑老,能诗标格近罗含。
少年科第曾谁负,大好文章每自惭。 -
2.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
3.《过岭寄子由三首?此诗第三首为子由作?》 宋·苏轼
七年来往我何堪,又试曹溪一勺甘。
梦里似曾迁海外,醉中不觉到江南。
波生濯足鸣空涧,雾绕征衣滴翠岚。
谁遣山鸡忽惊起,半岩花雨落毵毵。 -
4.《清平乐·茅檐低小》 宋·辛弃疾
茅檐低小。
溪上青青草。
醉里蛮音相媚好。
白发谁家翁媪。
大儿锄豆溪东。
中儿正织鸡笼。
最喜小儿亡赖,溪头卧剥莲蓬。 -
5.《和子瞻过岭》 宋·苏辙
山林瘴雾老难堪,归去中原荼亦甘。
有命谁令终返北,无心自笑欲巢南。
蛮音惯习疑伧语,脾病萦缠带岭岚。
手挹祖师清净水,不嫌白发照毵毵。 -
6.《过西兴》 宋·刘过
奔涛汹涌欲骑鲸,船去钱塘棹不停。
何日子胥鞭楚墓,伤时周顗泣新亭。
蚊虻过耳蛮音恶,虾虻薰人海气腥。
吴下阿蒙非昔日,眼高相对有谁青。 -
7.《正月初七日如江西以畏饮辞吴式贤宅宿向果市》 宋·方回
残雪西郊路,依稀已似春。
初程何必远,相识况如亲。
久远交宜淡,沉绵饮戒醇。
故辞情话龙,拟便稳眠身。 -
8.《分水岭》 宋·葛绍体
岐路东西分,闽浙自兹异。
平波翼藂筱,荒丘带深隧。
渐闻新蛮音,不见旧朋类。
悽然独含情,谁与话幽意。
满空霜气横,鸿影过一二。
回首良不堪,归期数长至。
茫茫宇宙大,人生本如寄。 -
9.《蛮子歌》 唐·刘禹锡
蛮语钩輈音,蛮衣斑斓布。
熏狸掘沙鼠,时节祠盘瓠。
忽逢乘马客,恍若惊麏顾。
腰斧上高山,意行无旧路。 -
10.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
11.《菩萨蛮》 宋·晏几道
鸾啼似作留春语。
花飞斗学回风舞。
红日又平西。
画帘遮燕泥。
烟光还自老。
绿镜人空好。
香在去年衣。
鱼笺音信稀。 -
12.《菩萨蛮(歌妓)》 宋·苏轼
绣帘高卷倾城出。
灯前潋滟横波溢。
皓齿发清歌。
春愁入翠蛾。
凄音休怨乱。
我已先肠断。
遗响下清虚。
累累一串珠。 -
13.《菩萨蛮》 宋·蔡伸
当时携手今千里。
可堪重到相逢地。
触目尽关心。
流莺尚好音。
无人知我意。
只有涓涓泪。
寂寞到斜阳。
罗衣裛旧香。 -
14.《沁园春(初冬夜坐闻淮上捷音次韵)》 宋·曾觌
更漏迢迢,乍寒天气,画烛对床。
正井梧飘砌,边鸿度月,故人何处,水远山长。
老去功名,年来情绪,宽尽寒衣销旧香。
除非是,仗蛮笺象管,时伴吟窗。 -
15.《菩萨蛮(韵胜竹屏)》 宋·赵师侠
多情可是怜高节。
濡毫幻出真清绝。
雨叶共风枝。
天寒人倚时。
萧萧襟韵胜。
堪与梅兄并。
不用翠成林。
坡仙曾赏音。 -
16.《菩萨蛮·子规啼破城楼月》 宋·李师中
子规啼破城楼月,画船晓载笙歌发。
两岸荔枝红,万家烟雨中。
佳人相对泣,泪下罗衣湿。
从此信音稀,岭南无雁飞。 -
17.《菩萨蛮》 宋·魏夫人
东风已绿瀛洲草。
画楼帘卷清霜晓。
清绝比湖梅。
花开未满枝。
长天音信断。
又见南归雁。
何处是离愁。
长安明月楼。 -
18.《菩萨蛮》 宋·魏夫人
东风已绿瀛洲草。
画楼帘卷清霜晓。
清绝比湖梅。
花开未满枝。
长天音信断。
又见南归雁。
何处是离愁。
长安明月楼。 -
19.《法曲献仙音》 宋·杨泽民
汀蓼收红,井梧凋绿,呖呖征鸿南度。
静听寒砧,闷欹孤枕,蟾光夜深窥户。
露暗滴、芭蕉重,萧萧本非雨。
砌蛩语。 -
20.《菩萨蛮·宝函钿雀金鸂鶒》 唐·温庭筠
宝函钿雀金鸂鶒,沉香阁上吴山碧。
杨柳又如丝,驿桥春雨时。
画楼音信断,芳草江南岸。
鸾镜与花枝,此情谁得知?