-
1.《灞上逢元九处士东归》 唐·许浑
瘦马频嘶灞水寒,灞南高处望长安。
何人更结王生袜,此客虚弹贡氏冠。
江上蟹螯沙渺渺,坞中蜗壳雪漫漫。
旧交已变新知少,却伴渔郎把钓竿。 -
2.《杂诗三首》 宋·罗公升
叔夜七不堪,投笔窜耕垄。
被毛学新鄙,暴虎悔旧勇。
敛身蜗壳间,榻外即关陇。
□无奏记手,门绝问奇踵。
人言明府骄,我欲廷尉重。
可人忽东来,明月云乐拥。 -
3.《过马姬湘兰废居》 明·陈玄胤
树结寒阴鸟自啼,青楼闲琐板桥西。
纱窗色改粘蜗壳,绣户香销冷麝脐。
零雨残云春梦断,落花荒藓夕阳低。
芳名犹在风流尽,烟水年年绕旧堤。 -
4.《和致仕张郎中春昼》 宋·苏轼
投绂归来万事轻,消磨未尽只风情。
旧因莼菜求长假,新为杨枝作短行。
不祷自安缘寿骨,苦藏难没是诗名。
浅斟杯酒红生颊,细琢歌词稳称声。 -
5.《夏日杂兴四首》 宋·张耒
墙下溪流清且长,夹溪乔木雨苍苍。
袅风翠果擎枝重,照水圆荷舞叶凉。
蜗壳已枯黏粉壁,燕泥时落污书床。
南山野客闲相过,赠我能携药满筐。 -
6.《西冈僦居》 宋·文同
出官在秦蜀,始末凡十年。
所治得公宇,靡不完且坚。
中堂与挟廊,角翼相钩联。
领属仅十口,出处皆安便。 -
7.《守居园池杂题·吏隐亭》 宋·文同
竹篱如鸡栖,茅屋类蜗壳。
静几默如禅,往来人不觉。 -
8.《简刘尉》 宋·方岳
秋风昨夜起,碧宙已澄穆。
肯乘鸡栖车,远过蜗壳屋。
纵无二顷秫,亦有两窗竹。
喜逢谏议面,未负将军腹。
灯寒一夜话,梦破二年读。
贫味故自佳,柔蔬雨中绿。 -
9.《用程兄韵奉诸公题跋还人》 宋·方岳
老砚生苔尔许时,谁怜官事落儿痴。
江湖十载春无据,天地一舟归有期。
客有相从蜗壳语,诗来云受鹤山知。
皮毛剥落惟真实,那用诸公绝妙辞。 -
10.《即目》 宋·张镃
偶然看树过平桥,老尽墙边杞朮苗。
不分蛛丝与蜗壳,也随残照集芳条。