-
1.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
2.《春日》 宋·晁公武
蜗牛庐畔舫斋前,春晚风光绝可怜。
云补断山尤秀拔,竹藏残蕊尚婵娟。 -
3.《寄徐秀才斯远并呈庄贤良器之》 宋·陆游
徐子作别十年余,无人可寄一纸书;闲门美睡畏剥啄,自怪一念常关渠。
西风萧萧吹槁叶,秋光正满蜗牛庐,读书易倦出无友,抚几惝恍空愁予。
蜀庄之孙住南郭,亦复迹远非情疏。
何时同载过老子,共饭赤米羹青蔬? -
4.《谢苏州史君张子仪尚书赠衣服送酒钱》 宋·杨万里
香山老益窭,欲卖宅与田。
荆南赠春服,侍中送酒钱。
何如韦苏州,一日兼两贤。
酒钱随春服,并至南溪边。 -
5.《次韵文潜同游王舍人园》 宋·黄庭坚
移竹淇园下,买花洛水阳。
风烟二十年,花竹可迷藏。
九衢流车马,相值各匆忙。
岂有道边宅,静居如宝坊。 -
6.《竹溪评余近诗发药甚多次韵》 宋·刘克庄
经旬积潦慵扶杖,拂晓新晴喜晒簑。
掣电光阴难把玩,浮云富贵易消磨。
蜗牛庐只依通德,虫蠹书犹在善和。
除是鬳翁名父子,别无好事者经过。 -
7.《冬日书怀四首》 宋·王炎
客来倦捉麈,客去徐挟书。
儿曹厌官冷,数问何时归。
岂知庇风雨,未办蜗牛庐。
老我怀百忧,又自一解颐。
雨流木偶行,久矣无定居。 -
8.《寿康堂为吴氏题》 宋·陈杰
人莫不欲寿,文子之祈省非矫。
人莫不欲康,文公之步者非狂。
震风不贷蜗牛庐,堂中老人方晏知,笑我闭门生白须。
安得八荒开寿域,却随童子咏康衢。 -
9.《卜居》 唐·白居易
游宦京都二十春,贫中无处可安贫。
长羡蜗牛犹有舍,不如硕鼠解藏身。
且求容立锥头地,免似漂流木偶人。
但道吾庐心便足,敢辞湫隘与嚣尘。 -
10.《题庵壁》 宋·陆游
身似蜗牛麤有庐,却缘无用得安居。
地炉封火欺寒雨,纸阁油窗见细书。
荞熟山僧分餺飥,船来溪友饷薪樗。
闭门莫笑衰颓甚,读易论诗亦未疏。