-
1.《天寒割蜜房诗》 宋·楼钥
场圃功初毕,天寒乐岁穰。
山居收蜜课,檐外割蜂房。
弱羽依晴日,纤腰怯晓霜。
铅刀开户牖,棘匕荐甘香。
作室何时再,趋衙未用忙。
百花辛苦处,今日为君尝。 -
2.《次韵答叔原会寂照房呈稚川》 宋·黄庭坚
客愁非一种,历乱如蜜房。
食甘念慈母,衣绽怀孟光。
我家犹北门,王子渺湖湘。
寄书无雁来,衰草漫寒塘。 -
3.《落花》 宋·宋祁
坠素翻红各自伤,青楼烟雨忍相忘。
将飞更作回风舞,已落犹成半面妆。
沧海客归珠有泪,章台人去骨遗香。
可能无意传双蝶,尽付芳心与蜜房。 -
4.《蜂儿》 宋·杨万里
密蜂不食人间仓,玉露为酒花为粮。
作蜜不忙采花忙,蜜成犹带百花香。
蜜成万蜂不敢尝,要输蜜国供蜂王。
蜂王未及享,人已割蜜房。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
6.《华胥引(赋松花)》 宋·止禅师
碧浮春盖,黄点秋旗,细芳泛月。
露委残钗,烟梳高髻曾戏折。
几度宿寄山房,□麹尘云屑。
香入蜂须,蜜房风味应别。 -
7.《蜡梅三绝》 宋·陈棣
蜂采群芳酿蜜房,酿成犹作百花香。
化工却取蜂房蜡,剪出寒梢色正黄。 -
8.《夏日辨玉法师茅斋》 唐·孟浩然
夏日茅斋里,无风坐亦凉。
竹林深笋穊,藤架引梢长。
燕觅巢窠处,蜂来造蜜房。
物华皆可玩,花蕊四时芳。 -
9.《行出东山望汉川(一题作行至汉川作)》 唐·孟浩然
异县非吾土,连山尽绿篁。
平田出郭少,盘坂入云长。
万壑归於汉,千峰划彼苍。
猿声乱楚峡,人语带巴乡。 -
10.《夏日辨玉法师茅斋》 唐·孟浩然
夏日茅斋里,无风坐亦凉。
竹林深笋穊,藤架引梢长。
燕觅巢窠处,蜂来造蜜房。
物华皆可玩,花蕊四时芳。 -
11.《行出东山望汉川(一题作行至汉川作)》 唐·孟浩然
异县非吾土,连山尽绿篁。
平田出郭少,盘坂入云长。
万壑归於汉,千峰划彼苍。
猿声乱楚峡,人语带巴乡。 -
12.《秋野五首》 唐·杜甫
秋野日疏芜,寒江动碧虚。
系舟蛮井络,卜宅楚村墟。
枣熟从人打,葵荒欲自锄。
盘餐老夫食,分减及溪鱼。 -
13.《春日山中忆崔峒吉中孚(一作寄李舍人)》 唐·卢纶
延步爱清晨,空山日照春。
蜜房那有主,石室自无邻。
泉急鱼依藻,花繁鸟近人。
谁言失徒侣,唯与老相亲。 -
14.《送客游吴》 唐·殷尧藩
吴国水中央,波涛白渺茫。
衣逢梅雨渍,船入稻花香。
海戍通盐灶,山村带蜜房。
欲知苏小小,君试到钱塘。 -
15.《燕台四首·春》 唐·李商隐
风光冉冉东西陌,几日娇魂寻不得。
蜜房羽客类芳心,冶叶倡条遍相识。
暖蔼辉迟桃树西,高鬟立共桃鬟齐。 -
16.《太平谷中玩水上花》 唐·韩偓
山头水从云外落,水面花自山中来。
一溪红点我独惜,几树蜜房谁见开。
应有妖魂随暮雨,岂无香迹在苍苔。
凝眸不觉斜阳尽,忘逐樵人蹑石回。 -
17.《太平谷中玩水上花》 唐·韩偓
山头水从云外落,水面花自山中来。
一溪红点我独惜,几树蜜房谁见开。
应有妖魂随暮雨,岂无香迹在苍苔。
凝眸不觉斜阳尽,忘逐樵人蹑石回。 -
18.《踏莎行(蜡梅)》 宋·毛滂
粟玉玲珑,雍酥浮动。
芳跗染得胭脂重。
风前兰麝作香寒,枝头烟雪和春冻。
蜂翅初开,蜜房香弄。
佳人寒睡愁和梦。
鹅黄衫子茜罗裙,风流不与江梅共。 -
19.《好事近》 宋·赵士暕
潇洒点疏丛,浑似蜜房雕刻。
不爱艳妆浓粉,借娇黄一拂。
有情常恁早相逢,须信做尤物。
已是恼人风韵,更芝兰香骨。 -
20.《失调名》 宋·吴康
凌空蜂翼递香来,惊破蜜房幽梦。