-
1.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
2.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
3.《行歌四首》 宋·周文璞
先秦古书世已稀,国风雅颂声又微。
彼美人兮在天路,马蜷局兮将安归。
古人所怀已汩汩,今人所怀又忽忽。
我亦东西南北人,相逢且尽杯中物。 -
4.《再拜阆风帅干宝谟郎中》 宋·朱继芳
家世蜀青城,抟扶几万程。
神游应八表,骨炼已三生。
举酒呼麟脯,吹笙答凤鸣。
欲将余马紲,蜷局不堪行。 -
5.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
6.《和庐山高韵》 宋·王柏
北山之北几千古兮,崷岚层嶂数百叠,岿然横枕乎浙江。
历潜岳石磴绵延而上,是为山桥之绝景兮,惊霆喷雪终岁声击撞。