-
1.《青蝇》 先秦·佚名
营营青蝇,止于樊。
岂弟君子,无信谗言。
营营青蝇,止于棘。
谗人罔极,交乱四国。
营营青蝇,止于榛。
谗人罔极,构我二人。 -
2.《青蝇》 先秦·诗经
营营青蝇,止于樊,岂弟君子,无信谗言。
营营青蝇,止于棘,谗人罔极,交乱四国。
营营青蝇,止于榛,谗人罔极,构我二人。 -
3.《戒蝇》 宋·李吕
我夙造恶业,半生苦疮癤。
蝇喙利如针,秉箑倦挥灭。
彼蝇业更深,曾不慕香洁。
乘间恣飞舞,嗜此秽脓血。 -
4.《虩虎捕蝇壁间极轻利砌下蜗牛宛转涎中不胜其》 宋·郑刚中
窗罅回旋怜虩虎,阶前迟钝念蜗牛。
静中物理曾观妙,一欢世间堪白头。 -
5.《棕榈蝇拂歌》 唐·韦应物
棕榈为拂登君席,青蝇掩乱飞四壁。
文如轻罗散如发,马尾牦牛不能絜.柄出湘江之竹碧玉寒,上有纤罗萦缕寻未绝。
左挥右洒繁暑清,孤松一枝风有声。
丽人纨素可怜色,安能点白还为黑。 -
6.《和赵给事白蝇拂歌》 唐·卢纶
华堂多众珍,白拂称殊异。
柄裁沈节香袭人,上结为文下垂穗。
霜缕霏微莹且柔,虎须乍细龙髯稠。 -
7.《蝇蝶鸡麝鸾凤等成篇》 唐·李商隐
韩蝶翻罗幕,曹蝇拂绮窗。
斗鸡回玉勒,融麝暖金釭.
玳瑁明书阁,琉璃冰酒缸。
画楼多有主,鸾凤各双双。 -
8.《逐臭苍蝇》 唐·徐夤
逐臭苍蝇岂有为,清蝉吟露最高奇。
多藏苟得何名富,饱食嗟来未胜饥。
穷寂不妨延寿考,贪狂总待算毫厘。
首阳山翠千年在,好奠冰壶吊伯夷。 -
9.《谢人惠竹蝇拂》 唐·齐己
妙刮筠篁制,纤柔玉柄同。
拂蝇声满室,指月影摇空。
敢舍经行外,常将宴坐中。
挥谈一无取,千万愧生公。 -
10.《谢人惠竹蝇拂》 唐·齐己
妙刮筠篁制,纤柔玉柄同。
拂蝇声满室,指月影摇空。
敢舍经行外,常将宴坐中。
挥谈一无取,千万愧生公。 -
11.《十月苦蝇》 宋·陆游
村北村南打稻忙,浮云吹尽见朝阳。
不宜便作晴明看,扑面飞蝇未退藏。 -
12.《十月苦蝇》 宋·陆游
十月江南未拥炉,痴蝇扰扰莫嫌渠。
细看岂是坚牢物,付与清霜为扫除。 -
13.《冻蝇》 宋·杨万里
隔窗偶见负暄蝇,双脚挼挲弄晓晴。
日影欲移先会得,忽然飞落别窗声。 -
14.《蝇虎六言》 宋·杨万里
长有青蝇入梦,初无白额负嵎。
傅业义皇网罟,齐名斗谷於菟。 -
15.《秋蝇》 宋·杨万里
秋蝇知我政哦诗,得得缘眉复入髭。
欲打群飞还歇去,风光乞与几多时。 -
16.《蚊蝇五言一首》 宋·刘克庄
蚊集殊难散,蝇驱已复回。
偏能侵枕簟,尤喜败樽镭。
恰则噬脐去,何曾洗足来。
化工生育尔,岂不甚仁哉。 -
17.《戏作窗蝇诗》 宋·郑清之
曾记窗蝇古德诗,笑渠未有出头时。
蓦然撞破窗间纸,透出虚空未是迟。 -
18.《蝇虎》 宋·卫宗武
状有类蛛蝥,见物常勇投。
奋身如虎猛,所得亦蝇头。 -
19.《咏徐正字画青蝇》 唐·韦应物
误点能成物,迷真许一时。
笔端来已久,座上去何迟。
顾白曾无变,听鸡不复疑。
讵劳才子赏,为入国人诗。 -
20.《蝇》 明·张维
呼朋引类竞纷然,入我房栊扰昼眠。
鼓翼有声喧耳畔,侧身无赖簇眉边。
频惊栩栩南柯兴,始信营营止棘篇。
挥汗未能操咏笔,任他长剑逐堂前。