-
1.《奉和御制闻早蝉》 唐·徐铉
绿树阴阴惬豫游,早蝉清韵远还收。
唤回昼梦和宫漏,引起微冰助麦秋。
禁柳烟中飞乍觉,御沟声里听偏幽。
群生遂性宸章悦,从此人间不识愁。 -
2.《游清都观寻沈道士得芳字》 唐·赵中虚
青溪阻千仞,姑射藐汾阳。
未若游兹境,探玄众妙场。
鹤来疑羽客,云泛似霓裳。
寓目虽灵宇,游神乃帝乡。 -
3.《和令狐相公晚泛汉江书怀寄洋州崔侍郎阆州高舍人二曹长》 唐·刘禹锡
雨过远山出,江澄暮霞生。
因浮济川舟,遂作适野行。
郊树映缇骑,水禽避红旌。
田夫捐畚锸,织妇窥柴荆。 -
4.《湖上》 唐·许浑
仿佛欲当三五夕,万蝉清杂乱泉纹。
钓鱼船上一尊酒,月出渡头零落云。 -
5.《猿》 唐·段成式
却忆书斋值晚晴,挽枝闲啸激蝉清。
影沈巴峡夜岩色,踪绝石塘寒濑声。 -
6.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
7.《忠州醉归舟中作》 宋·陆游
耿耿船窗灯火明,东楼饮罢恰三更。
不堪酒渴兼消渴,起听江声杂雨声。
垂首道涂悲骥老,满怀风露觉蝉清。
兰亭禹庙山如画,安得飘然送此生? -
8.《淮甸城居寄任刺史》 宋·林逋
扰扰非吾事,深居断俗情。
石莎无雨瘦,秋竹共蝉清。
剑在慵闲拂,诗难忆细评。
寥然独搘枕,淮月上山城。 -
9.《禁中庭树》 宋·杨亿
直幹依金闼,繁阴覆绮楹。
纍珠晨露重,嘒管夜蝉清。
霜桂丹丘路,星榆北斗城。
岁寒徒自许,蜀柳笑孤贞。 -
10.《依韵和冲卿槐花》 宋·韩维
翠葆连阴直,黄金布蕊齐。
流尘一开眼,急节重含凄。
蝶冷相携去,蝉清无数嘶。
翻风随御水,带雨落秋泥。