-
1.《文殊台》 明·袁宏道
芙蓉万尺花如铁,秋窗尽洒红霞屑。
螺顶仙人骑杖来,天衣晓带雪山雪。
帝遣神丁量海洗,绣锷斑裬生增砥。
一萍吹作浔阳城,半匕疏为九江水。
高青直上一万重,绿瞳失启金泥封。 -
2.《题材罗江云盖寺二首》 宋·程公许
处处名山屐齿留,尽忙也合此间游。
重楼高压青螺顶,二水横分白鹭洲。
岁月尽饶僧结足,风烟耐与客消愁。
红尘岐路重回首,车毂憧憧古益州长。 -
3.《泛舟登弁山祥应宫之绝顶望太湖窥黄龙洞过倪》 宋·程公许
苹浪蹴帆移别浦,笋舆邀我度遥岑。
云开辰泽水银溢,风掠洞庭螺翠深。
神井千寻龙起蛰,幽岩四面石成林。
苏仙诗句倪公赋,万古清风僭嗣音。 -
4.《太湖诗·缥缈峰》 唐·皮日休
头戴华阳帽,手拄大夏筇。
清晨陪道侣,来上缥缈峰。
带露嗅药蔓,和云寻鹿踪。
时惊q0p0鼠,飞上千丈松。 -
5.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
6.《南柯子》 宋·黄庭坚
万里沧江月,波清说向谁。
顶门须更下金槌。
只恐风惊草动、又生疑。
金雁斜妆颊,青螺浅画眉。
庖丁有底下刀迟。
直要人牛无际、是休时。 -
7.《水调歌头》 宋·林淳
螺水亘千古,鳌顶冠三山。
年丰帅阃尘静,栏槛纵遐观。
四望潮登浦溆,万顷绿浮原野,堤岸溢波澜。
畎浍皆沾足,日永桔槔闲。 -
8.《蓬莱飞峰》 宋·韩信同
海上神仙名自昔,来去随潮无定迹。
天人俯鉴念虚浮,六邦顶戴穷神力。
群仙贝尔蕊珠宫,多种瑶芳琼草碧。
依然根著不坚牢,飞入石堂作南壁。 -
9.《云雾茶》 清·易顺鼎
匡山云雾窟沉沉,闻有六朝僧未死。
窟中产作云雾茶,灏气清英复无比。
托根高接南斗傍,坐令涧壑流芬芳。
三直六梯不可到,天风细细吹旗枪。 -
10.《句》 宋·范寅亮
寺藏螺髻顶,人在藕花心。
-
11.《题安阳山翠微寺》 宋·唐皞
平地巍然起一峰,历山西畔隔湖东。
势侵云汉千寻直,影落烟村四面同。
龙窟正当螺髻顶,僧居端在画图中。
邦人不独资观赏,旱岁为霖更有功。 -
12.《胡子坑(属大鄣)》 明·舒頔
两仪未判眹不平,巨凸突兀潜幽灵。
毓秀朵奇挺峭拔,攒峰列壑争伶俜。
枯槎著藓半身碧,老石迸土千螺青。
天净森铓列画戟,云开大嶂横青屏。 -
13.《开元寺塔偶成题十韵》 宋·宋祁
集福仁祠旧,雄成宝塔新。
经营一甲子,高下几由旬。
屹立通无碍,支持固有神。
云妨垂处翼,月碍过时轮。 -
14.《衡山》 宋·黄庭坚
万丈融峰插紫霄,路当穷处架仙桥。
上观碧落星辰近,下视红尘世界遥。
螺簇山低青点点,线拖远水白迢迢。
当门老桧枝难长,绝顶寒松叶不雕,才到秋初霜已降,每逢春尽雪方消。 -
15.《献转运副使太常李博士》 宋·王禹偁
邦计动宸衷,时贤莅浙东。
量宽吞渤澥,气直禀崆峒。
捧诏瑶池下,辞班玉笋中。
馈粮萧相国,制礼叔孙通。 -
16.《过东界》 宋·李新
云浮山腰末之顶,水穴青崖浚于井。
孔明不死吾其归,左衽岂宜蝤蛴领。
群羌负药倍车载,螺齿钱文束囊瘿。
得花便重不便轻,肩突驼峰犹外屏。
石碉设崄鸟鼠智,铜鼓销声犬羊静。
入门蹲足唤煮茶,嚼铁相甘苦荍饼。 -
17.《三宝赞其一·佛宝》 宋·释重顯
甘蔗流苗应刹尘,觉场高发利生因。
紫金莲捧千轮足,白玉毫飞万德身。
孤立大方资定惠,等观含类舍怨亲。
挨星相好中天主,匝地名闻出世人。 -
18.《诜十二弟以冬菊盆为余寿此花品金色而中心作》 宋·舒岳祥
弟以冬菊为兄寿,临风多情为三嗅。
煌煌金碗覆金柈,葱管玲珑明艳透。
重阳曾见金佛头,顶似旋螺踊泡沤。
别有一种金荔子,心中簇簇高堆起。 -
19.《洞庭题咏十一首·小湖寺》 宋·王阮
去年祷雨旃檀林,慈云赐我三日霖。
今年包山小湖寺,更得因缘礼大士。
小湖气象似宝陁,怪石列岸腾嵯峨。
近山一抹横修蛾,远山点滴浮青螺。