-
181.《赠人》 宋·苏轼
别后休论信息疏,仙凡自古亦殊途。
蓬山路远人难到,霜柏威高道转孤。
旧赏未应亡楚国,新诗闻已满皇都。
谁怜泽畔行吟者,目断长安貌欲枯。 -
182.《赠人》 宋·苏轼
别後休论信息疏,仙凡自古亦殊途。
蓬山路远人难到,霜柏威高道转孤。
旧赏未应忘楚国,新诗闻已满皇都。
谁怜泽畔行吟者,目断长安貌欲枯。 -
183.《澎浪矶阻风》 宋·范成大
浦口舟藏寻丈悭,篙师抱膝朝暮间。
逆风来从水府庙,浊浪欲碎小孤山。
太白犹高缺蟾堕,长江未尽归鬓斑。
短歌聊复怨行路,当有听者凋朱颜。 -
184.《有自蜀来者因感旧游作短歌》 宋·陆游
锦城如海行不极,马迹重重车毂击。
家住城西三十年,闻说城东未曾识。
看花走马宿中路,经月酒徒无觅处;露香风暖海棠开,碧鸡坊中倘相遇。
放翁憔悴鬓成丝,空有西游千首诗。 -
185.《天马歌》 宋·张耒
风霆冥冥日月蔽,帝遣真龙下人世。
降精神马育天驹,足蹑奔风动千里。
萧条寄产大宛城,我非尔乘徒尔生。
小羌杂种漫羁绁,枥上秋风时一鸣。 -
186.《睡起效韦苏州》 宋·张耒
睡足起无事,开扃步中园。
中园复何有,花草蔼已繁。
飞红被行路,山鸟时一喧。
时雨副耕稼,农事起郊原。
仰欣天时好,俯惊岁月奔。
自怜栖迟者,守寂没亡言。 -
187.《光山道中》 宋·黄庭坚
客子空知行路难,中田耕者自高闲。
柳条莺啭清阴里,楸树蝉嘶翠带间。
梦幻百年随逝水,劳歌一曲对青山。
出门捧檄羞闲友,归寿吾亲得解颜。 -
188.《彭城三咏之一戏马台歌》 宋·贺铸
秦蛇已中断,刘项方龙战。
叱吒沮风云,睢盱走霆电。
鸿沟一画天地开,楚王洗剑东归来。
新都形胜控淮泗,笼山络谷营高台。 -
189.《龟山夜泊书事》 宋·蔡襄
十月淮水平,莹净铺寒簟。
浴日弄净光,涵山碎青点。
开帆直千里,快去曾非渐。
盲风半作势,怒浪立呈险。 -
190.《建除体二首答黄鲁直教授》 宋·晁补之
建策移汉都,奉春缘衣布。
除地愿见公,乃以舍人故。
满船载明月,且复酌清酤。
平旦袯襫出,牛羊下来暮。 -
191.《送江宰别》 宋·李吕
行李在门外,驾言归帝都。
三年宰杭州,警敏材有余。
检身不容玷,清冰莹玉壶。
遇事有所立,风雨信不渝。 -
192.《秦女休行》 明·刘基
秦家女儿美且都,齿如编贝唇如朱。
有生不幸遭乱世,弱肉强食官无诛。
兄朝出门暮不返,家人怅望空倚闾。
女休闻之肝胆裂,奋臂不惜千金躯。 -
193.《戍邕州》 宋·郑獬
兵符下西州,将军催部伍。
鸣锣张大旗,早发邕州戍。
家家送出城,走哭遮行路。
邕州万里馀,北人那可去。 -
194.《张君枉道顾予因书短篇以答来贶》 宋·强至
煌煌肉食有高冠,附者如驰顺坂丸。
吾子与时诚异向,穷山为我肯相看。
更烦溢幅投玑琲,自愧无门借羽翰。
努力穷年求禄仕,而今行路倍云难。 -
195.《谢叶处士写照》 宋·楼钥
老我旧曾官日边,随众年除仍岁迁。
母子日夜念乡国,但欲共耕绵上田。
叶君写照妙一世,画我形模在山水。
有如虎头貌幼舆,正合置之岩石里。 -
196.《投宿龙溪寺夜行迷道者久之》 宋·赵蕃
已辨龙溪宿,宁知鸟路迂。
林光收琐碎,山月失须臾。
见约虽田父,归尤自老夫。
但知寻野寺,不拟问官途。 -
197.《送叶路分》 宋·叶适
猺啾獠唧闻鸣琴,十指如玉无哀音。
应怜听者未洗耳,衡山高兮湘水深。
君今幅巾鵷鹭行,切勿着带貔虎傍。
软荷刺少离棹短,柝桐花多班露长。 -
198.《二禽》 宋·方岳
鹊噪令公喜,鸦噪令公怒。
福兮挽不来,祸兮推不去。
咄哉之二虫,於尔竟何与。
茅檐新雨晴,鹊声哢圆嗉。 -
199.《深出赘归省再往妇氏家》 宋·陈著
父子恩爱重,人生别离苦。
惟汝善事我,我亦深爱汝。
我年今七十,又有多病母。
出赘非汝心,事有难直取。 -
200.《过屈平昭君故宅》 宋·张嵲
夔州之山皆入云,夔女寝陋男不文。
山川历历应如旧,昭君屈平犹荒村。
三百篇后无继者,始作离骚绍风雅。
君门九重难叩阍,欲登阆风聊蹀马。