-
201.《山中赠耿拾遗湋兼两省故人》 唐·秦系
数片荷衣不蔽身,青山白鸟岂知贫。
如今非是秦时世,更隐桃花亦笑人。 -
202.《山中赠耿拾遗湋兼两省故人》 唐·秦系
数片荷衣不蔽身,青山白鸟岂知贫。
如今非是秦时世,更隐桃花亦笑人。 -
203.《金陵酬李翰林谪仙子》 唐·魏万
君抱碧海珠,我怀蓝田玉。
各称希代宝,万里遥相烛。
长卿慕蔺久,子猷意已深。
平生风云人,暗合江海心。 -
204.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
205.《幽居弄》 唐·顾况
苔衣生,花露滴,月入西林荡东壁。
扣商占角两三声,洞户谿窗一冥寂。
独去沧洲无四邻,身婴世网此何身。
关情命曲寄惆怅,久别山南山里人。 -
206.《王郎中妓席五咏·歌(一作王郎中席歌妓)》 唐·顾况
柳拂青楼花满衣,能歌宛转世应稀。
空中几处闻清响,欲绕行云不遣飞。 -
207.《行路难》 唐·戴叔伦
出门行路难,富贵安可期。
淮阴不免恶少辱,阮生亦作穷途悲。
颠倒英雄古来有,封侯却属屠沽儿。 -
208.《送惟良上人归润州》 唐·李端
拟诗偏不类,又送上人归。
寄世同高鹤,寻仙称坏衣。
雨行江草短,露坐海帆稀。
正被空门缚,临岐乞解围。 -
209.《题凌云寺》 唐·司空曙
春山古寺绕沧波,石磴盘空鸟道过。
百丈金身开翠壁,万龛灯焰隔烟萝。
云生客到侵衣湿,花落僧禅覆地多。
不与方袍同结社,下归尘世竟如何。 -
210.《长林令卫象饧丝结歌》 唐·司空曙
主人雕盘盘素丝,寒女眷眷墨子悲。
乃言假使饧为之,八珍重沓失颜色。
手援玉箸不敢持,始状芙蓉新出水。 -
211.《荆南赠别李肇著作转韵诗》 唐·王建
辉天复耀地,再为歌咏始。
素传学道徒,清门有君子。
文涧泻潺潺,德峰来垒垒。
两京二十年,投食公卿间。 -
212.《留别舍弟》 唐·王建
孤贱相长育,未曾为远游。
谁不重欢爱,晨昏阙珍羞。
出门念衣单,草木当穷秋。
非疾有忧叹,实为人子尤。 -
213.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。 -
214.《送宫人入道》 唐·王建
休梳丛鬓洗红妆,头戴芙蓉出未央。
弟子抄将歌遍叠,宫人分散舞衣裳。
问师初得经中字,入静犹烧内里香。
发愿蓬莱见王母,却归人世施仙方。 -
215.《早春病中》 唐·王建
日日春风阶下起,不吹光彩上寒株。
师教绛服禳衰月,妻许青衣侍病夫。
健羡人家多力子,祈求道士有神符。
世间方法从谁问,卧处还看药草图。 -
216.《送宫人入道》 唐·王建
休梳丛鬓洗红妆,头戴芙蓉出未央。
弟子抄将歌遍叠,宫人分散舞衣裳。
问师初得经中字,入静犹烧内里香。
发愿蓬莱见王母,却归人世施仙方。 -
217.《早春病中》 唐·王建
日日春风阶下起,不吹光彩上寒株。
师教绛服禳衰月,妻许青衣侍病夫。
健羡人家多力子,祈求道士有神符。
世间方法从谁问,卧处还看药草图。 -
218.《寄李俌》 唐·刘商
挂却衣冠披薜荔,世人应是笑狂愚。
年来渐觉髭须黑,欲寄松花君用无。 -
219.《古挽歌》 唐·于鹄
双辙出郭门,绵绵东西道。
送死多于生,几人得终老。
见此切肺肝,不如归山好。
不闻哀哭声,默默安怀抱。 -
220.《古挽歌》 唐·于鹄
双辙出郭门,绵绵东西道。
送死多于生,几人得终老。
见此切肺肝,不如归山好。
不闻哀哭声,默默安怀抱。