-
181.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
182.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
183.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
184.《吾宗(卫仓曹崇简)》 唐·杜甫
吾宗老孙子,质朴古人风。
耕凿安时论,衣冠与世同。
在家常早起,忧国愿年丰。
语及君臣际,经书满腹中。 -
185.《宗武生日》 唐·杜甫
小子何时见,高秋此日生。
自从都邑语,已伴老夫名。
诗是吾家事,人传世上情。
熟精文选理,休觅彩衣轻。
凋瘵筵初秩,欹斜坐不成。
流霞分片片,涓滴就徐倾。 -
186.《奉寄李十五秘书二首》 唐·杜甫
避暑云安县,秋风早下来。
暂留鱼复浦,同过楚王台。
猿鸟千崖窄,江湖万里开。
竹枝歌未好,画舸莫迟回。 -
187.《麂》 唐·杜甫
永与清溪别,蒙将玉馔俱。
无才逐仙隐,不敢恨庖厨。
乱世轻全物,微声及祸枢。
衣冠兼盗贼,饕餮用斯须。 -
188.《巴西闻收宫阙,送班司马入京》 唐·杜甫
闻道收宗庙,鸣銮自陕归。
倾都看黄屋,正殿引朱衣。
剑外春天远,巴西敕使稀。
念君经世乱,匹马向王畿。 -
189.《送邬三落第还乡》 唐·钱起
郢客文章绝世稀,常嗟时命与心违。
十年失路谁知己,千里思亲独远归。
云帆春水将何适,日爱东南暮山碧。 -
190.《客舍赠郑贲》 唐·钱起
结交意不薄,匪席言莫违。
世义随波久,人生知己稀。
先鸣誓相达,未遇还相依。
一望金门诏,三看黄鸟飞。
暝投同旅食,朝出易儒衣。
嵇向林庐接,携手行将归。 -
191.《小园招隐》 唐·钱起
支离鲜兄弟,形影如手足。
但遂饮冰节,甘辞代耕禄。
斑衣在林巷,始觉无羁束。
交柯低户阴,闲鸟将雏宿。
穷通世情阻,日夜苔径绿。
谁言北郭贫,能分晏婴粟。 -
192.《诏许昌崔明府拜补阙》 唐·钱起
儒者久营道,诏书方问贤。
至精一耀世,高步谁同年。
何树可栖凤,高梧枝拂天。
脱身凫舄里,载笔虎闱前。 -
193.《下第题长安客舍》 唐·钱起
不遂青云望,愁看黄鸟飞。
梨花度寒食,客子未春衣。
世事随时变,交情与我违。
空馀主人柳,相见却依依。 -
194.《药堂秋暮》 唐·钱起
隐来未得道,岁去愧云松。
茅屋空山暮,荷衣白露浓。
唯怜石苔色,不染世人踪。
潭静宜孤鹤,山深绝远钟。
有时丹灶上,数点彩霞重。
勉事壶公术,仙期待赤龙。 -
195.《赠汉阳隐者》 唐·钱起
当年不出世,知子餐霞人。
乐道复安土,遗荣长隐身。
衡茅古林曲,粳稻清江滨。
桂棹为渔暇,荷衣御暑新。
款颜行在役,幽兴惜今晨。
分首天涯去,再来芳杜春。 -
196.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
197.《别李明府》 唐·韩翃
宠光五世腰青组,出入珠宫引箫鼓。
醉舞雄王玳瑁床,娇嘶骏马珊瑚柱。
胡儿夹鼓越婢随,行捧玉盘尝荔枝。 -
198.《别房士清》 唐·郎士元
世路还相见,偏堪泪满衣。
那能郢门别,独向邺城归。
平楚看蓬转,连山望鸟飞。
苍苍岁阴暮,况复惜驰晖。 -
199.《故太常卿赠礼部尚书李公及夫人挽歌二首》 唐·蒋涣
白简尝持宪,黄图复尹京。
能标百郡则,威肃一朝清。
典秩崇三礼,临戎振五兵。
更闻传世业,才子有高名。 -
200.《濮中言怀》 唐·沈千运
圣朝优贤良,草泽无遗匿。
人生各有命,在余胡不淑。
一生但区区,五十无寸禄。
衰退当弃捐,贫贱招毁讟。